Küfür ve rahatsız edici unsur bulunmaktadır.
•~&~• •~&~• •~&~• •~&~• •~&~• •~&~•
" Ee kız nasıl onun gibi değil mi?"
"Onun gibi de değilde"
"O nasıl laf onun gibi mi değil mi"
"Daha tam anlamadım. Ama kesinlikle rol yapıyor" dedi Aren, ve Destan t...
Arkadaşlar bu tarz bir gerçek ailem kitabı yazmak bana biraz zor geliyor o yüzden bölümler kısa ve çoğu zaman baya geç geliyor bunun için özür dilerim ancak bundan sonra düzenli bölüm atıp daha uzun tutmaya çalışacağım. 💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅💅
O kişiye döndüğümde destan olduğunu anladım.
Hızla ayağa kalkarak "ben tadarım hem ben gastronomi de okuyorum, yani damak tadım otomatik olarak iyi" dedi.
Benim güzel sarışın arkadaşım önlüğünden temiz bir tatlı kaşığı çıkarıp kremaya batırıp yanımdaki uşağa verdi.
Destan kremayı yedikten sonra gözlerini büyütüp, inanmamış gibi sesler çıkarıp ağzının içinde bir şeyler gevelemeye başladı.
Sesini herkesin diyabileceği kadar yükselterek "bunda tatlandırıcı mı var?"
Nefes, suratındaki gülümseme ile dumura uğradı ben, Pamir, egemen ve nefes'in ağzından "Ne alaka!" Nidası döküldü.
Nefes ve tatlandırıcı. Yok artık.
Nefes tüm sakinliği ile "bu iltifatın için teşekkürler" dedi.
Bir çok tatlandırıcı benim midemi bulandırıyordu.
Destan yerine otururken "eğer tatlandırıcı yoksa tarifini alabilir miyim?" İşte bu çok komikti daha tarifini biz bilmiyoruz sen çıkarcıya bak.
Gözüm Egemen ve Pamir'e kaydı. Pamir alaycı bakışlarını Destan'a gönderirken, Egemen gülmemek için eli ile ağzını kapatıyordu.
Nefes hâlâ sakindi bu bir rekordu, şuan da kahkaha atarak yerlere yatması gerekiyordu.
"Rüyanda dahi zor görürsün"dedi ve kafeye doğru adımlamaya başladı.
Bu cevabı bekliyordum birazcık, bu yüzden sağ dudağım biraz bir alayla yukarı kıvrıldı.
Benden biyolojik kardeş birazcık bozulmuştu.
Buna tam gülecektim ki arkadan bir ses yükseldi. "Pamiirr. Yardıma fel bu pasta kalkmıyor"
"Düğün pastası yapmamıştır umarım"diye mırıldandığım sırada egemen "umarım yapmıştır, sen yemezsen yeme ben hepsini yerim"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Kusura bakmayın anlatamadım)
Ellerinde gördüğüm pasata ile gözlerim kocaman açıldı. Gözlerim tepkilerine bakmak için biyolojik unsurlara kaydı.
Deniz "ebesinin şeyi" dedi zaman Yıldız hanım kafasına vurmuştu.
"Ama haklı anne one sanki 60 kişi yiyecek biz sadece 11 kişiyiz" dedi Aren.
Doğum günü şarkılarını sevmezdim, nedeni yoktu sadece hoşuma gitmiyordu.
"Sen merak etme Aren Egemen 51 kişilik yer"dedim ona doğru.
İkisi pastayı en ortaya koyduğu zaman Nefes kendini yere attı.
Barlas alayla "nerden aldın güzelmiş"
"Ben bunun eğitimini 10 yaşımdan beri alıyorum o yüzden susum lütfen" dedi Nefes bastırılan siniri ve asilliği ile.
Pamir bunlar olurken nereden geldiğini bilmediğim tabaklara her kattan pasta koyuyordu.
En alt katın kremasıda dışı gibi kahverengiydi, onun bir üstü beyazdı, 3. Kat ise kırmızıydı, sıra en üst kata geldiği zaman biraz duraksadım sarıydı, limon olamaz adından daha iyi bir şekilde limona alarjim olduğunu bilirdi. Bakalım bu günün süprizi neydi.
Herkesin önünde bir tabak olduğu zaman ağzıma sarıdan lokmamı aldım limon kesinlikle değildi ama tek bir şey gibide değildi.
Sıra kırmızıya gelmişti ilk karpuz sonra çilek ardından dut tadı almıştım.
Beyaz da ise yoğun bir vanilya tadı vardı.
Kahverengi tabiki kakoydu bunun yanında içinde gofret ve çikolata parçaları vardı.
Her taraftan beğenti mırıltıları çıktı.
Şuan kendimi gururlu bir anne gibi hissediyordum. Nefes benim herşeyimdi, onun başarısı benim gururumdu.
5 yıllık eğitime gerçekten değiyordu.
Kafamı biyolojik unsurlara çevirdim ve ağzımdaki lokmayı yuttuktan sonra büyük bir kahkaya patlattım.
