BÖLÜM:6 HOCAM MI KOCAM MI?

Start from the beginning
                                    

"Siz iyi değilsiniz ama." İnsan sarrafı biriydim.

"Evet değilim." Dedi.

"Yani özel değilse anlatmak ister misiniz?" Dedim.

"Buraya çok yakın bir kafe var gel oraya gidelim." Kafamı salladım hızla içeriden kabanımı aldım bacağım sızlıyordu kafeden sonra hastaneye gitmeliyim beraber kafeye doğru yürüdük. Kahve sipariş ettik.

"Neyiniz var?" Dedim.

"Öğretmenliği bırakacağım." Dedikleri ile afalladım.

"Ne nasıl?"

"Şirkete yönetime geçmem lazım."

"İkisini bir arada götüremez misiniz?"

"Zaten götürüyordum. Ama it olacak kardeşimin tek derdi gece, kadın, alkol olduğu için onun hisselerini de yönetmeliyim." Bu haksızlık beni sinirlendirmişti.

"Niye siz yapıyorsunuz ki! Ben yerinizde olsam onun arkasını toplamak yerine onu salarım. Biraz çaresiz kalsın onu bazı şeylerden mahrum bırakın her zaman arkasında bir abisi olmayacak bunu öğrenmeli." Bir kaç dakika boyunca susup dediklerimi düşündü.

"Peki sıra sende dökül bakalım."

"Babamla tartıştım. Bisiklet sürerken dikkatsiz olduğum için biraz kızdı ama iki güne barışırız beni çok seviyor dayanamaz." Harika bir baba imajı çizmiştim. Gerçekleri söyleyecek kadar aptal değildim her ne kadar şu an onu çok sevsemde bugün dost yarın düşman...

Masadan kalktım o da benimle beraber kalktı.

"Evine kadar eşlik edebilirim." Hastaneye gidecektim olmaz. Annem eve gelmeden halletmeliydim. Onunla konuşmak için kafamı kaldırmam gerekmişti!

"Yok ben eve gitmeyeceğim zaten Azra'ya uğramalıyım." Başını salladı ve ters yönlere ilerledik. Taksi çevirip hızla hastaneye gittim. Yine dikiş atılacaktı bu sefer kolunu koparacağım biri yoktu yanımda. Acılı yaklaşık on beş dakikadan sonra işlem bitti.

"Bir dahakine daha dikkatli ol." Kafamı salladım ve hastaneden çıktım. Bu sefer taksi param yoktu. Yürüyerek eve gitmeliydim. Bu bacakla bir de.

"Arada bir kalbini yokluyorum." Şarkı söyleyerek yürümeye başladım.

"Cenetten çiçek mi topluyorum ayol." Canım sıkılmıştı. Sonunda eve ulaşınca annem hala yoktu. Babam da odasından çıkmıyordu. Bunların ergenliklerini çekiyorum! Canım sıkıldığı için Azra'ya yazdım. Ama ne dese beğenirsiniz? Cem ile buluşmuş! Saat 19.00 a geliyordu.

Aklıma gelen fikirle sırıttım. Azra'yı gizli numaradan aradım bilgisiyardan da erkek sesi açmıştım.

"Alo?" Azra'nın sesini duyunca yazdığım kelimeleri başlattım.

"Alo!" Erkek sesi ile Azra konuştu.

"Siz kimsiniz?"

"Sen benim kim olduğumu bilmiyor musun?"

"Yok biliyorum anasını satıyım uzatma!" Sinirlenmişti. Arkadan Cem'in merak dolu sesi duyuluyordu.

"Cem'i rahat bırak kızım."

MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]Where stories live. Discover now