AMNESIA

2.Bölüm

"Çünkü her ne olursa olsun, hayat bir şekilde, bir yerlerde devam ediyor..."

24 Yıl Sonra...

Yıllar geçmişti ama Kim ailesinin yüreğindeki acı geçmemişti. Bay Kim yıllar geçmesine rağmen umudunu kaybetmemiş her yerde evladını aramıştı. Bay Seunghon zengin bir aileden geliyordu. Bay Seunghon babası yıllar evvel bir moda şirketi kurmuştu ve yaşlandığı zaman şirketi Bay Seunghon'a devretmişti. Bay Seunghon çok çalışmış ve şirketlerinin adını tüm dünyaya duyurmuştu. Çok başarılı bir başkandı. Bayan Seulgi de hatrı sayılır bir moda şirketinin başkanının kızıydı. Kendisi dünyanın en güzel modeliydi Kader bu ya Bay Seunghon ve Bayan Seulgi bir iş için birbirleriyle karşılaşmışlar ve ilk görüşte aşık olmuşlardı ve sevgili olmalarının 2. yılında evlenmeye karar vermişlerdi. Çok mutlu bir evlilikleri vardı. Bu mutlu evlilik önce Junmyeon'un aralarına katılmasıyla 2 yılın ardından da Baekhyun'un katılmasıyla taçlanmıştı. Resmen herkes onların bu mutlu aile tablosuna imrenerek bakardı tabi bazı kıskanç bakışlarında odak noktasıydı. Bu mutlu aile tablosu Sehun'un aralarına katılması ile daha da güzel olacaktı. Sanki kötü kalpli değnekli bir peri değneğini Bu mutlu ailenin üzerine sallamışta bütün mutluluklarını bozmuş gibiydi.

Bayan Seulgi bu 24 yılda çocukları için kendini toplamıştı ya da toplanmış gibi göstermişti. Bayan Seulgi kaç defa Sehun'a bir kere bile giydiremediği kıyafetlere sarılmış ağlamıştı, Bay Seunghon eşini kaç defa sakinleştirmeye çalışmıştı bilmiyordu. Junmyeon ve Baekhyun annesinin bu hallerini kardeşinin odasının kapısından izlemişti saymayı bırakmışlardı. Annesinin böyle üzgün olduğunu gören Junmyeon ve Baekhyun birbirlerine söz vermişlerdi kardeşlerini bulmak için. Günler çok acılı çok sancılı geçmişti Kim ailesi için..

Bay Seunghon ve yakın arkadaşı hem de şirketinin ortağı Bay Jiho -tabi artık onlar şirketin başkanı değillerdi,  Bay Seunghon'un yerine Junmyeon Bay Jiho'nun yerine de oğlu Jongin geçmişti.- Bay Jiho arkadaşını ve ailesini evlerine davet etmişti. Arkadaşının yıllarca evlat hasretiyle kavrulduğunu biliyor ona elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyordu. Tanıdığı bir çok dedektif arkadaşlarını Bay Seunghon'un oğlu Sehun'u bulmak için tutmuştu ama eli boş dönmüştü. Bay Kim ortağı, arkadaşının ne kadar zor günlerden geçtiğine birinci gözden şahit olmuştu.

Bayan Seulgi ise Bayan Kim'le oturmuş papatya çayı içiyordu şöminenin karşısında. Bayan Kim arkadaşının içten içe erimesine kalbi dayanmıyordu. Arkadaşıyla empati kuruyordu, Bayan Seulgi'nin yerinde kendi evlat hasreti çektiğini düşündüğünde tüyleri ürperiyor ve arkadaşının bu durumuna çok üzülüyordu. Bayan Seulgi'nin bakışları masada oturmuş iş hakkında konuşan evlatlarına bakınca bu geçen onca zamana onların desteğiyle onların varlığıyla ayakta kaldığını bir kez daha hatırlamış onlar gibi muhteşem evlatlara sahip olduğu için şükretmişti.

"Junmyeon aynı babası, onun gibi başarılı, azimli, tuttuğunu koparan, kalbi güzel biri. Baekhyun ise benim gibi müzik aşığı, enerjili, tez canlı, pozitif düşünceli 6. hissi kuvvetli olan biri. Tabi benim ne kadar pozitif düşüncelerim, enerjim olmasa da eski benim aynısı. Sence Sehun'um kime benzerdi? Benim gibi hayat dolu güzel mi olurdu yoksa babası gibi başarılı, azimli ve yakışıklı mı olurdu? En çok kime benzerdi? Neyi severdi? Bu düşünceler hep aklımda ama hiç birini de cevaplayamıyorum. Ben oğlumu hiç göremedim o cennet kokusunu hiç alamadım bebeğimi benden çaldılar. Bunca yıl oldu evladımı bulamadım. Ben nasıl anneyim evladıma kavuşamadım."

Daha fazla konuşamamıştı gözyaşları buna müsaade etmemişti. Sözlerinde bir annenin feryadı, bir annenin evladına sarılamama kokusunu alamama özlemi vardı, o sözlerinde bir annenin acısı vardı. Gözyaşlarını hemen silmeye çalışmıştı eşinin ve çocuklarına göstermeden onları daha fazla üzmek istemiyordu zaten bunca yıl çok üzülmüşlerdi ailecek bir kez daha Bayan Seulgi onları çaresiz bırakmak istemiyordu. Bay Seunghon Bay Jiho ile konuşurken eşinin dediklerine kulak misafiri olmuş, o güzel gözlerinden incilerinin akıttığını görmüştü ve bir kez daha kendine kızmış lanetler etmişti evladını bulamadığı için, eşinin bunca yıl acı çekmesine engel olamadığı için..