Ep03:អាកញ្ចាស់រោគចិត្ត!!!

Start from the beginning
                                        

  "គ្រាន់បើតើ"ថេយ៉ុងភ្លក្សម្ហូបខ្លួនឯងធ្វើមុននឹងញញឹម មានអីអាចញាំបានតើមិនមែនពិបាកលេបដូចកាលគេធ្វើដំបូងៗទេចាត់ទុកលើកនេះជោគជ័យ។

  "លោកចនញាំអោយច្រើនៗទៅនេះ"ព្យូរីន ញញឹម
ញញែមដួសម្ហូបអោយនាយក្រាស់ឯថេយ៉ុងអត់បានខ្វើជាមួយទេគេមានតែជ្រេញជិនរឹកមនុស្សចាស់ណាស់ញ៉ែគ្នាគិតថាគេជាក្មេងខ្វល់ឬ?

  "នេះលោកចនញាំទៅអ៊ែក"ថេយ៉ុងមិនត្រឹមតែមិនខ្វលទេនៅធ្វើកាយវិការតាមនាំអោយអ្នកមប្រើក៏ដូចជាម៉ែដិះទប់សំណើចមិនចង់ជាប់។

  "ខ្ញុំឆ្អែតហើយ"ថេយ៉ុងញាំរួចក៏ក្រោកចេញព្រោះជ្រេញចរិតមនុស្សចាស់មួយចំនួននៅម្តុំនេះចាស់ហើយនៅមកញិញក់មាយាត្រង់នេះគេលេបបាយមិនចូលញាំបានតែមួយចានទាំងដែលគេតាំងចិត្តថាញាំសម្លរស្នាដៃខ្លួនឯងអោយអស់តែចង្រៃអីនាយនាំស្រីមកផ្អែមល្ហែមពេលបាយគេនេះលេបលែងចូលហើយមកអ៊ីចឹងៗអីឡើងព្រឺរោម។

  "យើងក៏ឆ្អែតដែរ"ជុងហ្គុកនាយក៏ឆ្អែតដូចគ្នាទាំងដែលម្ហូបនាយ នាងដួសអោយនៅសល់ពេញចាន តាមពិតនាយមិនបានចង់នាំគេមកទេគឺនាងទារមកដោយខ្លួនឯងទើបនាយខ្ចិលប្រកែក នាយមិនបានគិតថានាំនាងមកដេកជាមួយអីទេចំណែកម៉ែដោះខំគិតថាលោកម្ចាស់គាត់ស្រលាញ់អ្នកនាងតូចគ្រាន់តែចេញពីធ្វើម្ហូបឃើញស្រីភ្លាមតែគាត់ក៏មិនដឹង ស្មានថាលោកម្ចាស់គាត់នាំស្រីមកកំដអារម្មណ៍ទៀតហើយ។

"លោកចនឆ្អែតលឿនម៉្លេះ?"នាយចាប់ដៃព្រោះនាយមិនបានញាំម្ហូបដែលនាងដួសអោយណាមួយនាងចង់ញាំពីនាក់នាយព្រោះថេយ៉ុងចេញទៅហើយគេចង់នៅតែពីរនាក់នាយដូចរាល់ដង។

"លែងទៅ!យើងត្រូវទៅបន្ទប់"

"ពិតមែនហ្ហេស?ខ្ញុំទៅដែរ"នាងគ្រាន់តែឮបន្ទប់លែងឃ្លានបាយហើយក្រោកក្រេសតោងដៃនាយស្អិត។

"យើងអោយនាងលែងដៃ!!!"នាយងាកមកសម្លុតទើប
ព្យូរីនព្រមលែងទាំងខាំមាត់អន់ចិត្តតែនាយមិនខ្វល់ក៏ចាកចេញទៅ។

"ហ្ហឹស!!នាងក្មេងនឹងជាអ្នកណា?!!"ព្យូរីន ទន្រ្ទាំមួយតួខ្លួនបែបមិនសុខចិត្តនិយាយទាំងខឹងក្តាប់ដៃចង់ដឹងថា
ក្មេងដែលរួមតុមុននេះជានរណា?!

🤍💢ក្មេងឆ្នាសរបស់បង💢🤍(ចប់)Where stories live. Discover now