Bölüm 22. Pamuk Şekeri

9 2 11
                                    

Keşke gösterebilseydim sana, kendini tamamen yalnız ya da karanlıkta hissettiğinde, varlığın yaydığı o muhteşem ışığı.


22.09.20011

''Şimdi Melme bize geliyomuş ki'' dedi Meriç annesini dediklerini teyit etmek istercesine. 

''Evet oğlum bize gelecekler'' dedi annesi üçüncü defa.

''Aynesi de geliyor ki'' dedi bu sefer. Tekrar onu onayladı annesi.

''Ayne Melme pumbak şekeli sevel mi?'' dedi. Aklına çok güzel düşünceler geliyordu.

''Sever oğlum hem de pembe olanı sever.''  dedi annesi ve böreği fırına bırakıp tekrar söze girmişti.

''Emir de geliyor uslu uslu oynayın''

''YAAA O GELMESİN BİZEEE'' dedi agresifleşerek. 

''Niyeymiş o?'' dedi annesi merakla.

''Melmeye yaklaşıyo sevmiyommm''

Günlerdir harçlıklarını toplayarak Merve için pamuk şekeri almayı düşünüyordu. Başka zaman yapacaktı aslında ama Emir geliyordu. Şimdi yapmalıydı.

Aniden aklına gelen fikir ile odasına koştu. Annesinin  ''Dikkat ett düşeceksin!'' ikazlarına cevap verecek zamanı bile yoktu. Merve gelecekti. Acele etmesi lazımdı. 

''Nelde bu'' dedi kendi kendine. Masaya baktı orada yoktu. Elbiselerinin altına baktı orada  da yoktu. Tek bir seçenek kalmıştı. Yunus'un kitaplığındaki kitapların arası.

Hızlı adımlar ile pencereye koştu. Abisi kapıdan içeri giriyordu. 1 dakika gibi bir süresi vardı. Koşarak kapıyı kapattı. Hemen kitaplığa yöneldi. Bir kitap aldı eline, sayfalarında gezindi ama yoktu sakladığı para. 

Kapı zili çaldı. 

Son 45 saniye. Hızlıca Pamuk şekeri kitabını aldı ve sayfalarına baktı. İçinden bir mektup düştü. Neydi bu? Bilmiyordu. Okuma yazması ve zamanı yoktu. Yerine bıraktı ve öbür kitaba uzandı.

 Kapı zili çalmaya başladı.

Son 40 saniye. Aklından Bir Sayı Tut kitabını açtı. Aynı mektuptan bir tane daha düştü ama bunun üzerinde küçük bir tavus kuşu simgesi vardı. Simge kitaplığın altına düştü. Zaman yoktu hızla eğildi ve yerinden alarak bulduğu herhangi bir sayfaya koydu. Umursamadı geri koydu. Son çare Küçük prens kitabını salladı yere doğru. İçinden dört tane yirmi beş kuruş düştüğünü görünce mutlulukla sırıttı. Kitabı yerine koydu ve paraları toplamaya başladı. Tam ayağa kalkarken Yunus görüp kızmasın diye parayı cebine saklama gibi bir şey yapıyordu ki tüm paralar yerlere saçılıp dağıldı. 

Son 30 saniye. Adım sesleri yaklaşıyordu. 

Paraları hızlı hızlı topladı ve yerine geçti.  Yakalanamazdı. 

Son 14 saniye. 

Az önce abisi geliyor mu diye bakmak için camın yanına sürükleyip getirdiği sandalye oradaydı.  

Son 9 saniye.

Kapı kulpu tam aşağı doğru inerken duraksadı. Hızlı adımlarla yerine çekti sandalyeyi.

Son sıfır saniye. 

Kapı kulpu aşağı doğru indi. Yunus bedenini içeri doğru itti. Meriç paraları arkasına sakladı.

''Napıyon sen burada harami gibi?'' dedi Yunus bir kaşını kaldırarak. 

''Bilmiyommm'' diye bağırdı Meriç. Ve koşarak ortamdan uzaklaştı. 

Aşağıya indi. Çok büyük bir sorun vardı. Merve'nin yanında Emir salağı da vardı. Ama bir şey olmazdı. Meriç'in Merve'si gelecekti sonuçta.

Hızla dışarı koştu. Biraz sonra gelecektiler hemen pamuk şekeri almalıydı. 

Hızlı adımlar ile apartmandan çıkıp sağa doğru ilerledi. Bahçede duran kedileri fark edince istemsizce güldü. Ve bakkala girdi.

''Albaa  Melme pumbak şekeli seviyo'' dedi. Anlamsızca bakmıştı bakkal Narin abla. 

''Meriç oğlum ne istiyorsun''

''Pumbak şekeli''

''Anlamadım oğlum o ne''

''YAAA PUMBAK ŞEKELİİİ'' diye bağırdı istemsizce.

''Ha pamuk şekeri. Oğlum öyle desene o zaman.''

Arkaya doğru gitti abla ve elinde sarı bir pamuk şekeri getirdi.

''Ama Melme pelmpe seviyoo. Ben pelmpe pumbak şekeli istiyorum.''

''Oğlum yok pembesi. Sadece sarı var'' 

Üzülmüştü. Geldiği yolu geri dönerek devam etti. Geldiği zaman misafirlerin çoktan geldiğini gördü. 

İçeri girince Emir'in elinde pembe pamuk şeker ile Merve'nin yanında oturmuş konuştuklarını gördü. Hemen Emir'in yanına gidip bir şaplak yapıştırdı ensesine. 

Merve'nin elini tuttu nazikçe ve çekmeye başladı.

''Yülü Melme yülü''

''Pumak şekell pimbe''

''Meçç Meçç mene puamk şeykel al ama pimbe olan''

''Melme o yok ama''

'' O zaman Eymil'in yayına giderim.''

Olamazdı bu şey asla olamazdı. Bıkkınlıkla üfledi.

''Talmam kızım talmam geyl alçam''

''Söl mü?''

''Yemin billah''






Selamün Aleyküm Kardeşler. Okul dolayısıyla bölüm atamadım. 

Pamuk şekerinin hikayesi burada başlıyor ama kitapta daha farklı bir yeri var. Hikayede o patlayan yer olmasını istiyorum pamuk şekerin. Pamuk şekeri güzeldir... Hayatım ile ilgili bir gelişme olacak iki hafta içinde eğer olumlu sonuçlanırsa pamuk şekerinin asıl hikayesini yazacağım. Şuan neden bu kadar kısa yazdığımı da o zaman açıklayacağım. BANA DUA EDİN DE OLUMLU OLSUNNN ÇÜNKÜ BENİM DÖNÜM NOKTAM GİBİ BİR ŞEYYYY.


CELLADIM GÜLÜMSERKENDonde viven las historias. Descúbrelo ahora