MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:4 KAÇAMAK BAKIŞLAR

878 beğeni
352 yorum
@arss.aks: cose proibite ma bellissime...

Hızla çeviriye girmiştim. Anlamı yasak ama güzel şeyler... Kimden neyden ne anlamda bahsediyordu acaba?

Salak senden bahsediyor.

Yok artık! İmkansızdı kesinlikle hayatında biri vardı ama ben değildim. Gelen mesajla telefonu elime aldım.

Gereksiz kişi: Ödevlerinden kurtulduğunu düşünme. Yarın yüz tane yazımı karıştırılan kelimelerden yazacaksın ve ezberleyeceksin. Tek tek soracağım.

Defne: Hocam okulda gördüğüm tek ders edebiyat değil. Başka derslerede zaman ayırmam lazım.

Gereksiz kişi: Hepsini aynı anda götürebilirsin. Merak etme haftaya kadar ödev vermeyeceğim.

Bugün Perşembe idi yarın cuma ödev vermeme sebebi iki gün tatildi!

Defne: Bu inadınız bir bana.

Gereksiz kişi: Herkese karşı böyleyim.

Defne: Hayır herkeze karşı böyle değilsiniz.

Bilerek yanlış yazmıştım. Kudursun.

👁️👄👁️
Ödevi bitirmiştim ama ben de bitmiştim. Yatakta duvara doğru dönüp kendimi yatmaya zorladım. Zorla gözlerimi kapatarak bir şekilde uyumuşum.

"Defne bunu neden yaptın." Duyduğum ses ile kabus gördüğümü anlamıştım resmen yaşadığım o korkunç olayı farklı şekillerde görüyordum.

"Bilerek yapmadım!" Dedim karanlık bir ormandaydım ses ağaçların ötesinden geliyordu oraya doğru bağırmıştım.

"Hayır! Bilerek yaptın senin yüzünden o öldü. Minicikti. Ben bile kıyamazken sen nasıl kıydın? Cani!" Sesinde gizlemek istemediği saf nefret vardı.

Yataktan çalan alarmın sesi ile bir anda kalktım. Bu kabus asla peşimi bırakmayacaktı. Daha kötüsü kimse bilmiyordu. Bilmemeliydi. Herkesin bana tiksinti ile bakmasını kaldıramazdım. Zaten ben vicdan azabından ölüyordum.

Hızla üstümü giyindim bugün normalden bir tık fazla makyaj yapmıştım.

Acaba neden?

Özel bir nedeni yok tabi ki. Odamdan çıktım. Babam evde yoktu annem ise kahvaltı yapıyordu.

"Babam nerede?" Dedim anneme bakarak.

"İşe gitti." Sesinde bir bıkkınlık vardı.

"Bir şey mi oldu?" Annem bana baktı.

"Hadi okula git sen yemek yemezsin zaten." Beni tanıyordu. Bir şey olmuştu ama üstünde durmadım. Otobüs durağına gelmiştim. Gelen otobüs izle hızla bindim. Yine çok doluydu.

Kendime not:

İleride çok zengin ol ve bu bokluktan kurtul.

"Çık abla üstüme!" Gelen ses ile yan tarafıma döndüm. Otobüs tıklım tıklımdı. Herkes ayaktaydı ve yanımdaki yirmili yaşlarda çocuk bana abla demişti!