OKULDAKİ GİZLİ VAMPİR~vsoo~

29. Bölüm.

Selam yeni bölüm ile geldim. Artık yaklaştık finale. Neyse şimdi hikayeye geçelim.
...................................................

"Yoongi uyandı seni görmek istiyor"
Lisanın dediği şey ile kaşımı kaldırdım. Neden beni görmek istiyor ki?

"Neden birşeymi oldu?" Lisa bilmiyorum anlamında kafasını salladı.
Adımlarımı yavaş yavaş atıyordum.
Jennieye baktığımda bana gülümsüyordu. Hiçbirşey anlamıyorum.

Odaya girdiğimde yoongi bana baktı.
Arkamdaki Taehyung'a bir bakış attığında Taehyung odadan çıktı yanına ilerledim.
"Geçmiş olsun iyimisin?"
Kafasını salladı.
"Gel otur" anlamayarak baş ucundaki koltuğa oturdum.

"Neden beni çağırdın?"

"Jisoo sana anlatmam gerekenler var"

"Tabi dinliyorum?" derin bir nefes alarak söze başladı.

"Jisoo babam ölmeden önce bir albümden mektup yazmış. O mektupta kardeşimin kim olduğunu öğrendim.
Evet önceden öldüğünü sanıyordum ama yaşıyormuş çok garip değil mi?"
Biraz durdu ve devam etti.
"Babam geçmişte bir hata yapmış annemden sonra birlikte olduğu kadından bir kız kardeşim olmuş. Babam anneme geri döndüğünde kardeşim ile bana bakıyormuş annemin ve annesinin haberi yoktu.
Annesi kardeşimi geri alınca artık babam onların karşılarına çıkmamış.
Annemle birdaha evlenmiş.
Ama bana kardeşimi göstermemiş hep öldüğünü söylüyorlardı ama benim kardeşim yaşıyormuş jisoo"

Gözlerinden yaşlar süzüldüğünde hala anlamamıştım. Neden bunları bana anlatıyor ki

"Peki nerede kardeşin?" Dediğimde güldü.
"Garip olacak ama kardeşim.... Kardeşim sensin jisoo"

....

Taehyung'tan

Yoonginin jisoo ile yalnız kalma nedenini anlamasamda bozuğa vermedim.
Jennie gülerek etrafında dolaştığını gördüğümde kaşlarımı çattım. Ne oluyordu?

Jimin'in yanına ilerledim.
"Bu kız delirdimi niye salak gibi sırıtıyor?"

"Bilmiyorum belkide salaktır?" Jimine malmısın bakışı attıktan sonra geri yerime ilerledim.

K

apı açıldığında jisoo'nun çıktığını gördüm. Bir dakika ağlamışmıydı o?
Hemen yanına ilerledim.
"Jisoo ne oldu niye ağlıyorsun?"
Bana bakmadan yanımdan geçip gitti.
Peşinden gidecektimki jennie'nin kolumdan tutması ile durmak zorunda kaldım.

"Bekle biraz yalnız kalsın"

"Niye ne oldu?"

"Anlatırım sonra"

....

Jisoo'dan

Gözümden ardarda yaşlar akmasına rağmen robot gibi oturuyordum.
Herşey yalan mıydı yani? Onca şeyler boşamıydı?
Kafam cidden şuan hiçbirşey kaldırıyordu. İlk başta yoongiye inanmamıştım ama babamdan bahsedince gerçek olduğunu anlamıştım.

Ellerimi yüzüme çıkarttım. Ben eve nasıl gidecektim şimdi. Babamdan nefret etmiştim gerçekten ölü birinden nefret ediyordum.
Abim..... Tanrım istemiyorum istemiyorum! O benim abimdi bir yabancı değil!
Onu ölsem de bırakmazdım.