VİRANEYİ HOR GÖRME.

KELİMELERİM GARİP

Sesimi duyan yoktu
Bende oldum lâl.
Şimdi sessiz çığlıklarım
var içimi yakan.
Beni gördükleri de yoktu
aslında ne idi görünmek
için bu kadar çabam?

Bazı hak edişler vadır.
Ahirete kaldı kalan.
Söylenesi sözlerim vardı
afilli ama artık gözlerimden anla.

Sevesi de yoktu aslen
ben hep sever sandım.
Yüreğimi kendi elimle
topladım.
Gülünç durdu belki
dışarıdan ama ben
ne cenderelerden geçtim?
Doktorum oldum, hemşirem oldum.
kendim
diktim sevda söküklerimi.
Artık kimseden medet
yok bana onu anladım.
Şimdi sen kerem olsan
ne ?
Aslı değilim artık.

Ben Şirin'dim lakin
sen Ferhat olmayı beceremedin.
Bırak artık ne sen bana
çatı olabilirsin ,ne de ben sana duvar.
Deprem oldu yıkıldık say.

Güneşini batırdın kalbimin doğar mı sandın ?
Sen beni benden edip
sever mi sandın?
Herkese güler iken
bana hep sinirle baktın.
Söylecek sözlerim yok
artık garip kaldı dilimde
kelimeler .
Ne sen beni sevdin say
ne de ben sana inandım.