VİRANEYİ HOR GÖRME.

HİÇ DOYMADIN MI?

Bugün bir cinayet işleyesim var.
Ben bugün vicdanımı öldüreceğim.
Merhametimden kaçacağım yalın ayak.
Güneşli sabahlara açmak istediğim gözlerimi
neden karanlıklara ediyorsun gark?.
Sömürdüğün duygularımın artık ayakları sakat.
Koşmak isteselerde
felç ettin onları.
Beynim o kadar dolu ki.
Sevdiğim şeyleri bile artık sevemiyorum.
Yetim bıraktın hislerimi.
Açılmadan göz kapaklarım ağlıyorum da ağlıyorum.
Ben çok şey istemedim ki.
Sen dünyaları istiyorum sandın.
İki tatlı sözüne de tav olabilirdim.
Ama sen beni dövmekten daha beter ettin.
Ellerine sağlık demeyeceğim.Vicdanın nerede sormayacağım.
Ellere gösterdiğin nezaketinin ,artık ardına düşeni olmayacağım.
Git benden uzağa.
Ben yalnızlığıma sarılacağım.
Unutma şimdi ektin
.Biçince ortaya çıkacak ektiğin ekin.
Pişmanlık düşecek senin payına.
Ben sensizde vardım,
şimdi de yine tekim.Dağlarımda kalmadı mor menekşeler
Papatyalarım boyun büker.
Nerede kaçışan tavşancıklarım.
Bu dağlarda artık kara duman var.
Uzatma toplan da git.
Ardından gelen en şerefsizdir.
Yedin de ömrümü hiç doymadın mı?