Janti bir takım elbiseyle sunulmadı bize hayat .Yırtıktı,dağınıktı bize saçları.Bizim suçumuz muydu?Bilmem ama çok acıttı.Gülen gözlerin ardında yaşı da gördük.Ağlayanın içinde kini de.Sebepsiz değildi çığlıklarımız.Sağır oldular,kör oldular.Umuta yaslandık,güven sallantı da .Sevmeyi bilmiyorsan bulaşma bu çamura .Toprakla bir olmak artık beklenen.Aç da değiliz ama tok ta olmadık.Yüzümüz gülüyordu ,içe ağladık.Sarsıldık ,yan yattık ama batmadık.Sevgisiz olmuyor,olmuyor gözüm.Rukü da geliyor akla bu dünya,secde de yerle bir etme be gözüm.Kıldığın o iki rekatı şeytana kaptırma a iki gözüm.Hayat budur işte.Yaşayamadıkların yaşadıklarını geçince hüzün yuva yapıyor göz kapaklarına.Ne çok yalnız kalmışız,ne çok yok sayılmışız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRANEYİ HOR GÖRME.
PoetryYazdığım şiirler yaşanarak yazılmış şiilerdir .Keyifli okumalar.Belki kendinizden de bir şeyler bulursunuz.
