Işınlanma Ve Güzel Dostluk

Taşınma

Küçük bir şehrin, tatlı bir kasabasında ,eski bir köşkte bir sabah başlıyordu ve kökşten ağır ve ince bir ses yükseldi;
Bayan Dina:Emily hemen o kitabı bırak ve yemeğini ye!
Emily:Tamam anne!
Merdivenlerden turuncu saçlı,hafif çilli,yeşil gözlü bir kız iner.
Bayan Dina:Kızım,Emily artık yeni bir okula gitmeliyiz. Buradaki okulun yangın yüzünden yıkıldı.Bu yüzden yeni bir şehire taşınacağız o yüzden valizini hazırlanan iyi edersin.
Emily odasını topluyordu. Bir an masasındaki babası ile olan fotoğrafı gördü. Babası o daha üç yaşında iken ölmüştü. Onla yaşamayı öyle özlemişti ki. Ama valizini toplamak zorundaydı. Fotoğrafı valizine koydu ve toplamaya devam etti.
Emily:Anne ben hazırım. Sen de hazırsan çıkabiliriz.
Hava kapalı ve yağmurluydu. Zor yol alacakları belliydi.Emily yeni okulunu düşündü. Acaba büyük müydü,yoksa küçük mü?Çok merak etti. Ama düşünmeyi bıraktı ve gözlerini kapattı.
Bayan Dina: Hadi Emily! Vardık, uyan artık.
Emily uyuyakalmıştı. Uyandığında sert ve büyük dağlar yerine, uzun ve büyük binalar vardı. Emily en çok okulunu merak etmişti.
Emily'nin annesinin başı dönmüştü. Emily onun düşmemesi için elinden tuttu. Emily, telefonundan otellere bakıyordu. Biraz yürüdükten sonra karşılarına büyük bir otel çıktı. Bir kaç haftalık otelde kalacaklar sonra küçük sade bir ev bulup oraya taşınacaklardı.
Bayan Dina: Emily yat hadi! Yarın okulun başlıyor.
Emily heyecanla yatağına uzandı. Okulunu düşünüyordu. Bir an önce okuluna gitmek istedi ve yattı.