YOU ARE FREE /taekook angst

9.

2 saat geçmiş aradan etraf sessizdi bogum görünmüyordu yugyeom ise lavaboya gideceğini söyleyip gitmişti 

yerimden kalkıp bende lavaboya gidecektim ki tanıdık bir ses ile omzuma konulan elin verdiği güç ile yerime ger oturtuldum 

-amacın ne 

taehyungun sinirli bakan gözlerine karşılık gülümsedim 

+ezik jungkook sevilemez mi ?

derin bir nefes aldı ve kolumu sıkıca tutuyor canımı yakıyordu 

-ezik jungkook  lise duvarları arasında kaldı 

başımı salladım ve önüme döndüm taehyungun bana baktığını hissediyordum 

+evleniyorum hiç bir şey söylemeyecek misin

-mutluluklar 

dedim sadece gülümseyerek o sıra bogum ve yugyeom yan yana yürüyerek geliyordu ikisine baktım garipçe ve taehyunga döndüm 

-kendine dikkat et hoş şeyler hissetmiyorum konuşmasına izin vermeden kalkıp lavaboya gittim 

serbestçe ağlamaya başladım evleniyor olması göz göre göre onu ne kadar sevdiğimi bile bile bunu bu acıyı bana yaşatıyordu 

sevgimden bile ölsem affetmeyeceğim taehyung seni 

bir süre aynaya dönüp kendime baktıım 

kızaran gözlerim için yüzümü yıkadım ve derin nefes alıp biraz daha bekledim ardından tanıdık bir bağırış sesi ve bardak kırılmasıyla irkilip lavabodan çıktım tam nolduğuna bakacaktım ki banka hesaplarımdan ard arda mesajlar gelmeye başladı

***bankası 2 yeni mesaj

.hesabınızdan 300 bin para çekme işlemi tamamlanmıştır 

.sayın jeon jungkook banka ve kart şifrei değiştirme taleiniz başarı ile gerçekleşmiştir

şaşkınca telefona baktım sonrasında ise yugyeom u aradım fakat ulaşılmıyordu bir kaç kez daha aradım ama açan yoktu 

sinirden titreyen ellerim yetmezmiş gibi ağlayarak bana doğru koşan taehyunga baktım

-kaçmışlar jungkook kaçmışlar herşey planlıymış banka hesaplarımızı patlatıp bütün değerli eşyaları alıp kaçmışlar

o an ki sinirime engel olamadım ve sert bir tokat attım 

+taehyung defol anladın mı defol senin yüzünden beni de kullandılar niye sevdim lan ben seni karşında ezik jungkook yok duydun mu ne halin varsa gör

şaşkınca elini yanağına koyup bana baktı ağlaması şiddetlendi ve bana sarıldı

-affet beni nolur beraber gelelim üstesinden

gülümsedim ve gözlerime ardından kalbimi saran bir anda doğan nefretle ona baktım

-sana neden yardım edemem biliyormusun taehyung

+neden yardım edemezsin jungkook 

-çünkü zavallısın taehyung ben zavallı sevmem ve çirkinler ilgimi çekmiyor..

şaşkın bir yüz ifadesi ile bana bakıp başını eğdi ve onaylar biçimde sallayıp çaresiz biçimde arkasını dönüp salondan çıktı