"နွားနို့ထပ်ယူဦးမလား ဝမ်ပေါင်ပေ့"

"တော်ပြီ မား"

နွားနို့ဖန်ချိုင့်ကိုမေးငေါ့ပြရင်း မားမားကမေးလာတာမို့ ရိပေါ်ခေါင်းယမ်းပြလိုက်တယ်။ ခုထိလည်းသူ့နွားနို့ခွက်ကအပြည့်နီးပါးရှိနေတုန်း။ ပေါင်မုန့်နှစ်ချပ်ကိုင်ပြီးထိုင်နေတဲ့ရိပေါ်က အိပ်ချင်မူးတူးပုံစံနဲ့။ မျက်ခွံမို့မို့ကိုမျက်မှန်ဝိုင်းလေးနဲ့ကာထားတယ်။ ဆံပင်တွေကလည်းနည်းနည်းပွနေတော့ အိပ်ရာနိုးခါစလသားကလေးကိုမျက်မှန်တပ်ပေးထားတဲ့အတိုင်းဘဲ။

"မနက်ခင်းစောစောထမှ လူကလန်းတာဝမ်ပေါင်ပေ့ရဲ့"

အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတဲ့ရိပေါ်ကို မားမားကအဲ့လိုပြောတယ်။ ရိပေါ်တော့အဲ့အဆိုပြုချက်ကိုငြင်းချင်ပါတယ်။ စောစောထရတဲ့မနက်ခင်းတွေဆို ဝမ်ရိပေါ်ကတော့မလန်းဆန်းပါ။ 

"မနက်စာစားပြီးရင် လေ့ကျင့်ခန်းလေးဘာလေးလုပ် ဒါမှခန္ဓာကိုယ်က!..."

Ring~Ring~Ring

သြဝါဒတွေခြွေနေရင်း အချိန်ကိုက်ထမြည်လာတဲ့အိမ်ဖုန်းကြောင့် မားမားကပြောလက်စ,စကားကိုရပ်ပြီး ဖုန်းကိုင်ဖို့ထသွားတယ်။ ရိပေါ်ကတော့ ဖုန်းလာတာကိုသိပ်စိတ်မဝင်စားပါ။ လင်းဝေ့ကလည်းကျောင်းမှာနေ့တိုင်းတွေ့နေရတော့ ဖုန်းဆက်မှာမဟုတ်။

'အားကျန့် နေကောင်းရဲ့လား ကလေး'

နွားနို့သောက်နေရင်းနဲ့ မားမားအသံကြောင့် ရိပေါ်ခေါင်းထောင်ကြည့်မိတယ်။ ကျန့်ကောလားလို့လှမ်းမေးချင်ပေမယ့် မားမားကသူ့ကိုကျောပေးရင်းဖုန်းပြောနေတာမို့ သူကြည့်နေတာကိုမြင်မှာမဟုတ်ဘူး။

'အားရီကနေကောင်းပါတယ် အားကျန့်သာဂရုစိုက် နေကောင်းအောင်နေ စာကြိုးစား
ပြီးတော့အချိန်မှန်စား ကြားလား'

တစ်ဖက်ကပြောတာတွေကို ရိပေါ်မကြားရပေမယ့် မားမားကတော့ ရင်ခွင်ပိုက်ကလေးလေးအဝေးထွက်သွားသလို တတွတ်တွတ်မှာနေတယ်။ ရိပေါ်လည်းမေးချင်ပါတယ်။ အစစအရာရာအဆင်ပြေပြီးအထိအခိုက်ကင်းရဲ့လားဆိုတာ ရိပေါ်မေးကြည့်ချင်တယ်။

Came From Deepest SomewhereWhere stories live. Discover now