Mr.&Mrs Downson

Kabanata 2

Christine POV

" The patient is okey as well as the baby Mr and Mrs Salazar". The doctor said, nakikinig lang ako habang nka pikit.

" Thank you Doctor Mendez". Mommy said.

" Pag may nangyari sa anak natin Ronaldo hindi ko alam kong mapapatawad kita  kahit kilan hindi mo tinatrato ng tama ang anak natin ! Dati pa laging si Christine ang pinagbubuntungan mo ng galit sa lahat ng nagawa ko ? Kulang paba na kabayaran ? na hanggang ngayon nanatili ako sa tabi mo "?. Naririnig Kong sigaw ni mommy , wala akong lakas na dumilat kahit pa gising na aking ulirat para bang pinagdikit ang aking mga talukap sa mata.

" Hindi mo ako masisi Cheery sa pagkat siya ang naging Bunga ng kataksilan niyo ni Amando sa tuwing nakikita ko si Christina hindi ko mapigilan ang galit ko " sigaw ni Daddy alam kong dati pa hindi na anak ang turing ni daddy sa akin hindi naniniwala si daddy hanggang ngayon, para sa kanya ako ay bunga lang ng kamalian ni mommy, at ooh alam ko kong anong istorya ng pag iibigan nila daddy at mommy noon , ipinagkasundo ang mommy at daddy ng mga Lolo ko at si mommy ay may nobyo lingid sa kaalaman ng mga magulang ni mommy at ni daddy , piro nag itakda ang kasal nila hiniwalayan na ni mommy si tito Amando , at nag pakasakal sila 3 Bulan lang daw noon ako sa tiyan ni mommy ng malaman ni daddy ang tungkol Kay Tito Amando Kaya pinanghihinalaan na ni daddy mula noon si mommy na akoy hindi niya anak. Masakit isipin na ako ang naiipit sa sakit ng nakaraan ng aking mga magulang piro wala akong magawa.
" Ilang ulit ko bang sabihin na anak mo si Christine Ronaldo matagal na kaming wala bago tayo ikinasal " umiiyak na sigaw ni mommy nakikinig lang ako habang nagtatalo ang mga magulang ko piro kasing bigat ng bato ang bawat pagsasalita nila sa kanilang pag tatalo.

" Hindi ito ang panahon para ungkatin ang nakaraan Ronaldo ang unahin natin si Christine buntis siya at kailangan niya ng atensyon sa kanyang kalusugan at ng bata". mahinahon na sabi ni mommy.

" Aalis ako pupuntahan ko ang mga Downson para panagutan ng walang Hiya niyang anak si Christina! Isa itong napakalaking kahihiyan pag nalaman na ng media!". bigla akong natakot sa sinabi ni daddy kaya kahit ayaw ko piro idinilat ko aking mga mata " Dad , Mom wala  pong kasalanan si Jake sa nangyari pareho po kaming lasing ng gabing yon nakikiusap ako , Kaya ko nman pong buhayin ang bata". Umiiyak na sabi ko.

" Nababaliw kana ba ilalagay mo Kami sa matinding kahihiyan ? Anong sasabi ng mga tawong nakakakila sa akin sa industriya ! Hindi pwede kailangan kang panagutan ng walang hiyang anak ni Alfredo!". Sigaw ni daddy at pumunta ito sa pinto sabay pasalampak na sinira ito.

Umiyak nalang ako ng umiyak dahil sa lahat ng nangyayari hindi ko alam kong bakit ako napunta sa sitwasyon nato , Mali ang lahat ng nangyari piro hindi ko pinangsisihan ang naging bunga nito. Hinahaplos ko ang tiyan ko habang umiiyak dahil sa pag kakataong ito wala akong magawa kundi ang umiyak. " Anak tama na yan nasasaktan akong makita kang ganyan, makakasama yan sa bata kaya pakiusap tumigil kana sa pag iyak". Umiiyak na sabi ni mommy sa pagkakataong to ang mommy lang ang nandito sa tabi ko, ang dalawa kong kapatid hindi man lang tiningnan ang kalagayan ko.

" Mommy I'm sorry ,sorry po talaga dahil sa nangyari tama po si daddy wala akong kwentang anak kahihiyan lang  ang iibigay ko sa inyo".  Umiiyak  talaga ako habang nanghihingi ng kapatawaran sa mommy ko.

" Anak wala kang kasalanan Okey ? Ako ang dapat na may kasalanan dito dahil sa akin naghirap ka ". Inaalo na ako ni mommy habang yakap yakap.

" Sorry po talaga Kong hindi lang sana ako naging tanga Ede wala po kayo sa sitwasyon nato".

" Tama na yan anak mag pahinga kana kanina kapa iyak ng iyak hindi kana maganda niyan". Sabi ni mommy alam kong inaalo niya ako ngayon " Anong gustong kainin ng baby ko ha???". Sabi ni mommy .