Kalemden Kalbe

Kalemden Kalbe -6

Bir çığlık düşünün bu oldukça yüksek seste, kulakları çınlatacak bir durumda olur öyle değil mi.
Bazı çığlıklarımızı kimi zaman duyuramayız ne kadar haykırsakta, boğazımız parçalana kadar bağırsakta insanlar işine gelmediği sürece duymaz, ilgilenmezler. İşte bu durumda sükunete kapılıp içimizde oluşan ağır bir yükle köşemize çekiliriz. Aslına böylece binevi bir eylem gerçekleştirmiş oluruz. Fakat yine de hiçbirinin dikkatini bile çekmez bir yardım eli dahi uzatmazlar...

İçimizde oluşan kırıklar zaman geçtikçe batmaya başlar ruhumuzu etkilemeye, onu yaralamaya teşebbüste bulunur. Ancak biz bu duruma bir süre sonra alışmaya başlar, aldırış etmeyiz. Hiç bir zaman bir durum bize alışmaya çalışmaz, bizi kendine alıştırır. Bu ne kadar acı ve kabullenmesi güç bir durum olsada yaşamın katı bir kuralı olduğu için bizi buna mahkum eder...

Öyle anlar gelir ki farkına varıp, anlayamadığımız bir durumda ansızın gözyaşlarımız aşağı doğru süzülmeye, kirpiklerimizden damlamaya başlar. Kendimize;" ne oldu da ağlıyorsun ? " sorusunu sorsak buna hiç bir cevap veremeyiz belki de.. Bu durumun zamanında içimizi dökemediğimiz, karşılık koyamadığımız, haykırmamız gerekirken sustuğumuz zamanlarda ki göz yaşlarının olduğuna inanırım. İçimizde ki kırıklar bizi parçalar, paramparça eder belki de ama biz bu duruma alıştığımız için tepki dahi gösteremeyiz. İşte hal böyle olunca devreye gözyaşlarımızın çaresizliği girer ansızın ağladığımız ve ne olduğunun farkına varamadığımız durumlarda aslında geçmiş üzüntülerin göz yaşlarını dökeriz.

İnsan kendisine acımaya başladığını hissettiği anda bu durum artık tüm fişlerin çekilmeye başlandığını gösterir işte. Başkasının kendisine acıdığı anlarda deliye dönen ve gururunu ortaya koyan bir kişiyi zamanla kendisine acımaya kadar düşürürler. Biz yine eli boş, çaresiz ve sessizliğe bürünmüşlüğümüzle kalırız...
Bunu hiç bir insan fark etmeyip ilgilenmese bile hiç bir zaman adaleti şaşmayan ve şaşmayacağına inandığımız yüce Allah görüp ahını o insanlardan unutmayın ki elbet bir gün çıkaracaktır.
Hepimizin buna inandığını ve sadece bundan medet umduğunu biliyorum. Bu bekleyişin boşa çıkmayacağını ilahi adaletin şaşmayacağını da biliyorum. İnsan yeter ki içinde kin barındırmasın, bunu bir yolla gidermenin yolunu bulsun. Benim kalemi elime almamın başlıca bir nedeni de budur aslında hem kendimin hem de okuyucularımın içinde barındırdığı kini ve nefreti biraz olsun azaltmak amaçlarımdandı. Eminim ki Kalemden Kalbe bize çok şey katacak ve katmaya devam edecektir.

"Allahtan cana, candan kaleme, kalemden ise kalbe..."