Bir Venedik Düşü

2 - İzlenmek

Rujumu sürüp klasik hareketle onu yaydığımda çalan telefonuma bakmak için masadan kalktım. Son 1 saattir aramayan kalmamıştı. Babam hariç...

"Efendim abla?"

"Kızım gene ne yaptın tüm ülke seni konuşuyor!"

Tekrar masanın önüne geçip yarım kalan makyajımı tamamlamaya devam ettiğimde ablama ne cevap vereceğimi düşünüyordum.

"Cevap versene merakta bırakma insanı!"

"Sadece insanların gerçek yüzlerini masaya döküyordum, bu kadar konuşulacağını tahmin etmemiştim."

"Yaa sen öyle san bir gecede MYT'ın hisseleri %95 düşmüş. Müdür tutuklanmış. Şirket Star Level'la mahkemelik. Daha neler neler! Gene ne oluyor Almira?"

"Haberlerden ne öğrendiysen onlar oluyor."

"Madem bu konuda konuşmayacaksın asıl sorumu sorabilir miyim?"

"Sor."

"Şimdi ne olacak? İşsiz kaldın nerede çalışacaksın? Bak ben diyorum gel bizim şirkete."

"Hayır abla, asla oraya gelmeyeceğim. Hem zaten Star Level'la bugün görüşmem var işi aldım diyebilirim."

"Bildiğimiz Star Level?"

"O kadar da şaşırma kız kardeşin iş dünyasının başarılı kadınlarından."

"Öyle ama Star Level'ın hemen seninle görüşme ayarlamasını beklemiyordum."

"Demek ki beni işe almak için bekliyorlarmış. Bu da kılıf olur onlara."

"Öyle olsun bakalım. İyi görüşmeler o zaman, sakın stres yapma kendinden emin ol. Sen yaparsın."

"Annem 1 sen 2."

"Deme öyle, hem tutma beni işim gücüm var."

Telefon yüzüme kapandığında doğrulup çantamı aldım. Almam gereken bir görüşme vardı. Bunu da başarıyla atlatacaktım.

...

"Günaydın Almira Hanım, Rasim Beyler sizi yukarıda bekliyorlar. Arkadaş size yardımcı olacaktır."

"Bu taraftan Almira Hanım."

Önümde ilerleyip bana yön gösteren çalışanı inceledim. Çok genç duruyordu, incecik bir vücuda sahipti. Saçları arkada topuz yapılmıştı. Bir kapının önünde durup bana döndüğünde yaka kartına baktım. "Alaz Ormancı" Hiç te erkek olduğu anlaşılmıyordu. İçimde saklı olan şeytan ortaya çıkıp aklımı çelmeye başladığında sinirle soluyup odaya girdim. Çalışan şaşkın ve gergin bir şekilde bana baktı. O da haklıydı kim durduk yere sinirlenirdi ki?

"Hoş geldiniz Almira Hanım."

"Hoş buldum."

"Buyurun oturmaz mısınız?"

"Tabii."

Koltuğa oturup beni inceleyen yüzlere baktığımda tebessüm ettim. Yalancıktan güldüğüm belli oluyor muydu acaba?

"Belli oluyor."

"Sus sen!"

Minik şeytanım bana hakaretler yağdırmaya başladığında yüz ifademi bozmamaya çalıştım. Bir insanın iç sesi bu kadar mı sinir bozucu olurdu...

3 saat sonra

"Anlamadığınız bir yer yok değil mi?"

"Yok hayır anladım teşekkür ederim."