MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:3 ÇÖZEMİYORUM

"120" dedim Azra'nın yaptıklarından geliyordu Allah'tan. Kısık sesle gülmeye başladı. Ona baktım.

"Hocam bu şekilde davranmanız hiç hoş değil." Sinir ile ona bakıyordum.

"Sen 120 soru doğru yapamazsın kesin birinden yardım aldın." Dedi ciddi haline dönerken.

"Yo kendim yaptım." Dedim inat ederek.

"Tamam bir soru gösterelim çöz." Dedi sertçe yutkundum bana doğru yaklaştı yüzlerimiz arasındaki mesafe azalmıştı. Eli ile şıkları kapatarak soruyu gösterdi. O sırada gözlerim gerilen kol kaslarına kaydı. Çok uzundu benim için, ben 1.67'ydi o ise 1.93 vardı belki.

"Hangi cümlede yazım hatası var?" Dedi cümlelerde gözlerimi gezdirdim.

"Şey..." kafam karışmıştı.

"Defne sıkıntı değil hatalar yapabilirsin önemli olan bunları saklamaman yüz yanlışında olsa düzelteceğiz." Bu şekilde tepki vermesine şaşırmıştım içten bir şekilde gülümsedim.

"Bunları okul çıkışı anlatmalıyım, okul çıkışı kütüphaneye gelebilir misin?" Dedi.

"Gelirim hocam." Dedim. Bir anda çok güzel hissetmiştim. Hızla kendine geldim ve ayağa kalktım. Öğretmenler odasından çıktım. Hızla kantine indim bir süre Azra ile takıldım.

🌞

Öğle arasına girmiştik Azra çok ısrar etse de midem ağrıdığı için dışarı çıkmak istemedim o da başkalarıyla çıkmıştı. Sınıfta telefona bakarken karnım daha çok ağrımıştı. Bugün regl olacaktım çok gecikmişti. Hemen ped bulmam gerekiyordu ama ne benim çantamda ne de Azra'da vardı.

Sinirle sınıftan çıkıp okulda olan bir kız bulurum dedim ama okulumuz işlek bir yerdeydi ve herkes çıkıyordu. Koridorda ilerlerken nefesim kesilmiş gibi hissettim. Regl ağrılarım hep ilk günü çok kötü geçerdi bir defasında hastanelik olmuştum. Hemen kusmam lazımdı. Koşarak tuvalete girecekken birine çarptım.

"Defne iyi misin?" Dedi tanıdık ses fakat yüzüne bakamadan hızla tuvalete girip öğürmeye başladım. Arkamdan o da girmiş olacak ki eliylede saçlarımı tutuyordu. Sadece safra suyu çıkmıştı. Elime yüzüme şu çarpıp Arslan hocaya döndüm.

"Üzgünüm hocam." Dedim.

"Ne üzgünü Defne sen iyi misin?" Dedi. Endişeli bakıyordu.

"Yok hocam iyiyim." Dedim.

"Neyin var?" Dedi regl olduğumu söyleyemezdim direkt.

"Karnım ağrıyor." Dedim.

"Onu biliyoruz neden ağrıyor?" Dedi.

"Şey özel." Dedim gözlerimi kaçırarak.

"Bu utanılacak bir şey değil yanında o şeyden var mı?" Dedi bir an afalladım ama sonra pedten bahsettiğini anladım başımı iki yana sallayabildim. Kara gözleri anlayışla bakıyordu.

"Tamam sen sınıfta bekle ben geliyorum." Dedi ve yanımdan gitti az önce yaşananlarda neydi?

Sınıfta yerime otururken onun nasıl biri olduğunu çözmeye çalışıyordum. Ukala mı? Yoksa anlayışlı mı? Hangisi gerçek Arslan'dı bir anda iyi davranmıştı bu da beni ona çekmişti ama hayır o öğretmenimdi asla böyle şeyler hissetmemeliydim. Bu şekilde daha büyümeyen hislerimi kalbimin derinine gömdüm.