9. ATEŞİN ÜSTÜNDE YÜRÜMEK

125 34 98
                                    

Merhaba canım, nasılsın?

Bugün manyak yorgunum. Taşınıyoruz ve sabahtan beri iş yapıyorum dehşetül afet bir yorgunluk var üzerimde! Her yerim ağrıyor ama mükemmel bir yazar olduğum için size bölüm yazdım.

Seni çok seviyorum, kendini sev<3

Buraya tıklayıp husaiise beni takip edersen çok sevinirim.

Aranızda hayalet okuyucular var dostlarım. Açık konuşmak gerekirse içimden pek bölüm yayınlamak gelmiyor. Kitap hiçbir şekilde okunmuyor ve hevesim yok yani ama aklımda o kadar yazmak istediğim şeyler var ki bırakamıyorum da. Bu kitabı çok büyük hayallerle yazmaya başladım ve güzel bir şekilde sonlandırmak istiyorum. Ne olursa olsun işimi yarım bırakmak pek bana göre değil ama her şeyi zaman gösterir. Sizden isteğim hayalet okuyucu olmamanız. Oy ve yorumlarınızı benden eksik etmeyin lütfen.

İyi okumalar, esenlikler dilerim!

!BU KURGUDA YER VE ZAMAN UNSURLARI DEĞİŞTİRİLEREK KULLANILMIŞTIR, OLAYLAR GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ!

🖇️

"Sen üşümüyorsan ben de üşümem

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Sen üşümüyorsan ben de üşümem."

•••

Postallarım zemini dövüyordu. Başım dik,
çenem yukarıda koridorda yürüyordum, üsteğmen olarak.

Timden; Ekrem, Yahya, Berat, Mustafa, Kerem ve ben rütbe atlamıştık.

Yüzbaşı Ekrem ŞİMŞEK
Üsteğmen Gökhan Ata DEMİREL
Üsteğmen İdil ÇEVİK
Astsubay Kıdemli Başçavuş Kubilay DÜMEN
Astsubay Kıdemli Başçavuş Efe TAN
Astsubay Kıdemli Başçavuş Hakan ALTINOK
Astsubay Başçavuş Yahya TAŞKIN
Astsubay Kıdemli Üstçavuş Berat KARA
Astsubay Kıdemli Çavuş Kerem BOZGUN
Astsubay Kıdemli Çavuş Mustafa ATALAY

Sancak daha da büyüyordu, başarılarımızla göz kamaştırıyorduk. Herkes Sancak timini öğreniyordu.

İlerlediğim de timden kimse her zaman oturduğumuz yerde yoktu. Genelde herkes burada olurdu.

Burada yoklarsa parkurdalardır diye düşünerek hemen adımlarımı değiştirdim. Bensiz parkur turlamak mı..? Çok ayıp.

Tam da tahmin ettiğim gibi Sancak timi buradaydı. Gökhan'la, Ekrem ayakta kollarını kavuşturmuş dimdik duruyorlardı. İkisi de tamamen aynıydı. Timin üyeleri kan ter içinde kalmış hayvan gibi koşuyorlardı ve hava dondurucu derecede soğuk olmasına rağmen hiç birinin üstü yoktu. Soğuktan ölmeler iyi bari.

YARA İZİWhere stories live. Discover now