Troublesome Girls Series #1: A Perfect Time Trouble

Chapter 3

TROUBLE THREE: Invitation

Mabilis akong kumawala sa kan'yang pagkakakulong sa 'kin at blangko naman ang ekspresiyon na binigay ko sa kan'ya.

"So, did I won over you?" animo parang nagyayabang itong Faren na 'to kaya hindi ko mapigilang umismid.

Yabang.

Pero, he has the moves and all, at talagang tinalo niya ako sa fight-match namin na katatapos lang. I think it's better if I could just recruit him but something is in my mind that I want him to show more of his moves and what he's capable of doing.

"You won," saad ko. Napangisi naman siya dahil doon ngunit nawala ang ngisi niyang iyon nang may dinagdagan pa akong mga salita.

"But, it doesn't mean I am finally recruiting you as a member of our gang," seryosong dagdag ko habang mataman na nakatingin sa kan'ya.

"What should I do for you to recruit me, then?" pursigido niyang tanong.

He has a strong fighting spirit.

"Show me more of your moves and what you're capable of doing then I can finally recruit you as a member of my gang. Are you going to do of what I said?" hamon ko.

"As long as you are going to recruit me then, the pleasure is all mine," aniya.

"Do it now, in front of me," utos ko.

Kita ko namang napatigil siya kaya napaismid ako.

"Are you sure about that? Baka kung ano pa ang maaaring mangyari sa 'yo," maingat tanong niya.

Tinaasan ko lang naman siya ng kilay at saka tinitigan siya ng matiim. "So, what? 'Di mo kayang gawin?"

Napabuntonghininga naman siya saka tumango-tango. "Okay, I'm going to do it now."

Ayan naman pala eh. Ang Dami-dami pang tinatanong.

"John, pakikuha nga ako nang upuan. Dali," utos at pagmamadali ko sa kasama ko. Mabilis naman niyang ginawa ang inutos ko at nang makalapit na siya ay kinuha ko na sa kan'ya ang sinasabi kong upuan para umupo na 'ko ro'n at nang makaupo naman ako ay sinenyasan ko na si Faren na gawin na ang sinasabi ko sa kan'ya.

Ginawa naman niya ang aking sinabi. Nagsimula siya sa mga kilos na common ko nang nakikita kapag nakikipag-away ako at ng kasamahan ko. Pero, pagkaraan ng ilang minuto, bigla na lang nag-iba ang pamamaraan ng kan'yang pagkilos na parang may totoo talaga siyang kinakalaban kaya kahit hindi ko man aminin, napapamaang na lang ako sa pagkamangha dahil sa kan'yang husay.

At, hanggang sa matapos na siya ay nakatulala pa rin ako sa harapan kung nasaan siya dahil sa kan'yang mga naging kilos kanina.

"So, did I pass your expectations, Sove?" tanong naman bigla ni Faren na nakapagpabalik sa 'kin sa ulirat. Buti at hindi niya napansin 'yong pagiging tulala ko sa kan'yang mga ikinilos kanina.

Napatayo naman ako at seryoso pa rin siyang tinignan. Mayamaya lang ay doon na ako napabuntonghininga.

"I hate to admit this but you pass my expectations," sabi ko.

"Does that mean...?" paninigurado niya.

"If we have the same in mind then, yes. You're finally a newly-recruited member of our gang," anunsiyo ko.

Dahil doon ay nakita ko sa kan'yang mga mata ang kasiyahan. Pero, higit pa doon ang inaakala ko dahil nagulat na lamang ako nang bigla na lang niya akong niyakap.

Sa hindi maipaliwanag na nararamdaman, dumagundong ang puso ko sa lakas. At, dahil lang doon sa biglaang pagyakap niya sa 'kin!

I managed to stay calm and breathed deeply before trying to say something so that he can finally let go of me.