သတိပေးသံကြောင့် ထွက်လာရတယ် သဘက်ပတ်ထားရင်း အဝတ်တွေယူရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ဝတ်ခဲ့ရတယ်။အပြင်မှာလဲရင် မျက်စိမမှိတ်ဘဲ ကြည့်နေပြန်ဦးမယ်မဟုတ်လား။

 မင်္ဂလာဆောင်ပြီး အကြင်လင်မယားတောင် ဖြစ်တော့မယ် ရှက်နေသေးသည့် မောင်ပါလေ...

ညစာစားပြီးအခန်းထဲ‌ရောက်တော့လည်း ကုတင်အစွန်းတဖက်ထိ သွားအိပ်တယ် အရင်လို စာအုပ်မဖတ်ပြတာ တပတ်ကျော်ပြီလေ မောင်ရင်ခွင်လေးလှ လွမ်းလှပါပြီ....

"မောင်... မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်ချင်တယ်"

ကျွန်တော် ကြားပါတယ် တမင်မလှည့်ပေးဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"မောင်စာဖတ်ပြတဲ့ အသံလေးလည်း လွမ်းတယ်"

----

တခါမှ လှည့်မကြည့်သူကို ကျွန်မ စိတ်ဆိုးလာမိသည်။

"မောင်!"

လေသံကျယ်လိုက်မှ လှည့်လာသည့်မောင့်ကို စချင်မိလာသည်။

မောင့်ရင်ဘတ်ကို သွားညစ်လိုက်သည်။

"အာ့"

"ဘာလုပ်တာလဲ ခင်ဗျား"

"ဘာခင်ဗျားလည်း မ လို့ပဲ ခေါ်နော် မဟုတ်ရင် တညလုံး အိပ်ရမယ် မထင်နဲ့"

"ပြီးတော့ မောင့်ကို တရားဝင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့် ရပြီးသားနော် ခွင့်တောင်းနေစရာတောင်မလိုဘူး လိုချင်သလောက် ယူလိုက်လို့ရတယ်"

ကြောက်မိပါတယ် အရင်က ကလေးလို ဆိုးနွဲ့ ခဲ့သူက ချက်ချင်း အထက် ပုဂ္ဂိုလ်လေသံပြောင်းသွားသည်မဟုတ်လား...

ဒီတခါတော့ လုံးဝ အလျော့မပေးနိုင်တော့ပါ ဘယ်လောက် အဆင်မပြေ ဖြစ်ခဲ့ရလည်း ကိုယ်ပဲသိသည်လေ....

"မ‌...နော် ဘာစကားတွေ ပြောနေတာလဲ မောင် လုံးဝ b မထိုင်ပေးနိုင်ဘူးနော်"

ပြောနေရင်းပင် ကျွန်တော့ ကိုယ်ပေါ် ရောက်လာတယ် ဘယ်လိုလူကြီးပါလိမ့်။  မျက်နှာကိုလည်း အတင်းဇွတ်နမ်းတယ် လက်တဖက်နဲ့လည်း အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်နေပြန်တယ်။ မကြာပါဘူး အပေါ်ပိုင်းဗလာ ဖြစ်သွားရတယ်။ တဖက်ကို ကိုက်လိုက် တဖက်ကို ညစ်လိုက် တချက်ချက် နှုတ်ခမ်းလေးကို လာနမ်းလိုက်နဲ့ အလိုက်ရှုပ်နေတော့သည်။

အချစ်ရဲ့ အလိုအတိုင်းWhere stories live. Discover now