Bol bol yorum yapmayı unutmayın çileklerim 🍓🍓 Biliyorsunuz ki bölüm yorumları ve beğenileri bir sonraki bölümün geliş hızı ve uzunluğunu belirliyor...
Buraya okuduğunuz saati bırakın lütfen.
Bana bir çilek verin ve yıldızları parlatın🍓🍓
10/02/2024
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çilem Tuna
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dün seni sevdim, Bugün de seviyorum, Öbür gün borcum olsun. Yaşarsam söz, yine seni seveceğim.
Nazım Hikmet
"Aslan, keçilere binmek istiyorum. Beni keçilere bindir." Diyerek işaret parmağıyla sesleri duyulan keçilerin olduğu kalabalığı gösterdi Çilem.
Alparslan okuduğu kitabı kapatarak bezgin bir tavırla zıp zıp zıplayarak asla yerinde duramayan Çilem'e göz devirdi. "Nasıl keçiye bindireyim seni ben? Keçi o, araba mı?"
"Ama binmek istiyorum. Ata biniyorum, Aslan'a da biniyorum. Keçiye de binebilirim."
"Aslan'a mı?" Diyerek şaşırdı Alparslan.
"Hee, sana biniyorum ya." Dediğinde Alparslan oturduğu halının üzerine uzandı.
Omzuna binmekten bahsediyordu. Çilem için bu eğlenceliydi ama Alparslan için hiçte öyle değildi. Omzuna oturduğunda düşmemek için saçlarına tutunuyordu ve saçlarını yoluyordu hâliyle.
"Keçiye binemezsin, hem sahibi kızar."
"Çalarız bizde bir tane." Dedi Çilem heyecanla.
"Hırsız mıyız biz? Otur boyamanı yap!"
"Ben gidip çalacağım işte." Dedi Çilem ve ayakkabılarını hızlıca giyerek keçilerin olduğu tarafa doğru koşturmaya başladı. Bunu gören Alparslan kendisine emanet edilen çocuğu dağın başında kaybetmemek için hızlıca ayakkabılarını giyip küçük belasının peşine takıldı.
