နတ်နဂါးစစ်သည်

၁၄၇( ကျုပ်မသွားခင် တံခါးဝဂိုဏ်း လေးခုလုံးကို ရှင်းသွားမယ်...)

"ညွှန်ကြားရေးမှူးက ကျုပ်ကို သတိပေးလိုက်တာပဲ... အခုလွှတ်ပေးလိုက်တဲ့ ကုန်စည်ပို့ဆောင်ရေး ကုမ္ပဏီသူဌေးကို မှောင်ခိုဘဏ်ကိစ္စမှာ သုံးနိုင်မယ်လို့ထင်တယ်... "

"အိုး..."

ညွှန်ကြားရေးမှူး ပြုံးလိုက်၏။

"မင်း ဘာကိုပြောချင်တာလဲ..."

"အရင်ဆုံးပြောရရင် အဲဒီလူရဲ့နောက်ကွယ်မှာ အာရှတောင်ိပုင်း မူးယစ်ဆေးဂိုဏ်းရှိနေတယ်... ဒီတစ်ခေါက် သူတို့ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးဆုံးရှုံးသွားတယ်... ဒီကိစ္စကြောင့် သူတို့ဂိုဏ်းပြိုကွဲသွားမယ်လို့ လူအများစုက ထင်ကောင်းထင်ကြပေမဲ့ ဒီကုန်စည်ပို့ဆောင်ရေးကုမ္ပဏီ သူဌေးက မှောင်ခိုဘဏ်ထဲက ငွေတွေကို သူ့ကွန်ရက် အသုံးချပြီး သယ်ယူမယ်လို့ထင်တယ်... "

" အခုအချိန်မှာ ချန်းချင် ရဲ့ ဝန်ခံချက်အရ မှောင်ခိုဘဏ်ရဲ့ တည်နေရာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အသေးစိတ် တိတိကျကျ အချက်အလက်တွေ မရသေးသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း အဲဒီနေရာကို မရောက်ဖူးသေးဘူး... ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာမှာထပ်ပြီး ငွေကြေးခဝါချဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့တဲ့အတွက် ဘေးကင်းလုံခြုံဖို့ ငွေတွေကို မှောင်ခိုဘဏ်က တခြားမြို့တွေကို လွှဲပြောင်းပေးလိမ့်မယ်... ပြီးတော့ ရဲတွေ သတိမထားမိအောင် သူတို့အဓိကသုံးမဲ့ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးပစ္စည်းက ကိုယ်ပိုင်ကားတွေလို့ ထင်တယ်... "

"ဒါက ကုန်စည်ပို့ဆောင်ရေးကုမ္ပဏီ သူဌေးကို ထပ်မစစ်ဆေးဘဲ လွှတ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခြင်းရဲ့ အဓိက အကြောင်းပြချက်လား..."

ညွှန်ကြားရေးမှူး မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ မေးလိုက်၏။

"ရှန်ချန်းက တခြားမြို့တွေလို မဟုတ်ဘူး... မြို့ထဲမှာသွားလာနေတဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကားတွေ အများကြီးပဲ... အများစုကတော့ လူလတ်တန်းစားနဲ့ အထက်တန်းလွှာတွေရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကားတွေပေါ့... ဒါတွေကိုရှာချင်ရင် နည်းနည်းတော့ လက်ဝင်လိမ့်မယ်... မြို့တော်ရဲဌာနက မင်းရဲ့စစ်ဆင်ရေးကို အပြည့်အဝထောက်ခံပေမဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကားတွေကို ရှာဖွေလို့ ဖြစ်လာမယ့် ပြဿနာတွေ တိုင်ကြားမှုတွေ အများကြီး ရှိလာမှာကိုတော့ ငါ ကြောက်မိတယ်..."