"ဘယ်သူက စီးပွားရေးလုပ်နေတာလဲ၊ အရမ်းသွက်တယ်"
Qin Xiaoman က သူ့ခါးကို ငုံ့ချလိုက်ပြီး မီးရှူးမီးပန်းတွေ ကျဲကျဲကျဲ ကျဲကျဲ မြည်နေတဲ့ နေရာကို ကြည့်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ တစ်ခုခု ပြောလိုက်တယ်။
"အစ်ကိုကြီး မင်းမသိဘူးလား။"
လယ်ကွင်းထဲက ရွာသူအမျိုးသမီးတစ်ယောက် သူ့အသံကိုကြားတော့ တောက်ပတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတယ်။ သူ့အတင်းအဖျင်းအကြောင်းမေးတာထက် ဒီနေ့အကြောင်းပြောရတာ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရတယ်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ?"
ရွာက အမျိုးသမီးက “နောက်ရွာက လူပျိုကြီးက ဒီနေ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး မီးပုံးပစ်တာ တစ်ခါတည်း မြည်တယ်” ဟု ပြောသည်။
Qin Xiaoman ၏ မျက်ခုံးများ လှုပ်ယမ်းသွားပြီး "နောက်ရွာက အကိုကြီး အိမ်ထောင်ကျပြီလား"
နောက်ရွာမှာ လက်မထပ်ရသေးတဲ့ အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် လူပျိုကြီးတစ်ယောက်ရှိလို့ ရွာသူရွာသားတွေရဲ့ ဟောပြောချက်ကို သူအံ့သြသွားတယ်။
အောင်သွယ်ပြောသော မိသားစုကို ကျေနပ်မှုမရှိသော မိန်းကလေးနှင့် အစ်ကိုတို့ မိသားစုသည် နောက်ရွာမှ အကိုဖြစ်သူကို အကြောင်းပြု၍ ညီအစ်ကို မောင်နှမများကို သင်ခန်းစာ ပေးမည်၊
"မကြိုက်ဘူး၊ မင်းအသက်ကြီးပြီးရင် နောက်ရွာကလူနဲ့ အိမ်ထောင်မပြုနိုင်ဘူးဆိုတာ သိစေချင်တယ်။"
"တစ်ခုခုလောက်မကျေနပ်ရင် နောက်ရွာကအစ်ကိုလို အိမ်မှာနေမယ်ဆိုရင်တော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့မိသားစုက ဒီအတွက် မင်္ဂလာဆောင်ခွန်ကို မတတ်နိုင်ဘူး"
…
Qin Xiaoman ၏မိသားစုတွင် မိဘများမရှိတော့သော်လည်း မည်သူမျှ သူ့ကို နားဖြင့်မသင်ကြားသင့်သော်လည်း ရွာရှိလူများက အလွန်စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။ မိဘတွေ အနေနဲ့ သူတို့ကို မလေးစားပေမယ့် သူ့အကြောင်း အားလုံးကို သူတို့ သားသမီးတွေလို ပြောကြတယ်။
ဒီနှစ်က သူလက်ထပ်နိုင်တဲ့ အရွယ်ရောက်လာပေမယ့် သူ့အဖေအသက်ရှင်နေသေးတဲ့အတွက် မိသားစုက မကြာသေးခင်ကမှ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တဲ့အတွက် နောင်တရပြီး စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတာပါ။ အသက်လေးဆယ်ကျော် မုဆိုးဖိုဟောင်းတစ်ဦးကို တံမြက်စည်းနှစ်ချောင်းဖြင့် ထုတ်ပစ်ခဲ့ကြောင်း အောင်သွယ်လုပ်သူက ပြောပြသည်။
YOU ARE READING
Fu Lang called me home for dinner (Myanmar Translation )
Historical Fictionဝိညာဥ်ကူးပြောင်းလာတဲ့ ခြေကျိုး Gongနဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့လယ်သမား shouလေး
Chapter 1
Start from the beginning