reki kyan x reader / Sk8 The İnfinity

1.13

"O ekrandakiler... neydi?"

Joe ile cherry bilmediğini belli edercesine kafa sallamisti.

"Ben tek gi-"

C"tek basina bir seyler yapmayi bırak artık."

J"reki işleri biter bitmez yanına gelecekmiş. Evde beklesin diyor."

"Anladım. Annem bugün nöbetçi zaten."

Timeskip

Reki ile mesajlaşarak eve geldiğimde mutfağın ışığı yanıktı.

"Anne?"

Annem mutfaktaydı. Bazı eşyalar yerde bazıları da kırılmıştı. Annem masada oturuyordu elinde sigara masada da 5 şişe kadar bira vardı.

A"geldin mi?"

"Evet de... iyi misin sen?"

A"saatliğin ne kadar?"

"Ne? Ne diyorsun anne."

A"neden kusturuyordun kendini? O aptal erkekler seni beğensin diye mi?"

"Anne..." annem nereden biliyordu bunu?

A" ayni baban gibisin... OROSPU MU OLACAKSIN BASIMA?!!" Annem elindeki küllüğü aniden üstüme fırlattığında kollarımla kendimi korumam ile kolumda bir kesik açılmıştı. Geri kaçıp Anlık etkiyle çığlık atmıştım.

A"NE BAGRIYORSUN LAN?!! GOTUNU YETERINCE SIKTIREMEDIN MI?!!" Ayaga kalkip yanıma gelmiş boğazımdan tutup duvara dayamıştı. Nefes alamıyordum.

Bıraktığında yere düşmüştüm.

A"O her gün yanında gezen erkekler için kilo vermeye çalıştın değil mi?! Hangisi daha guzel sikti senin sikik gotunu! Hangisinin daha uzundu?!!"

Gözlerimden yaşlar akarken nefes nefeseydim. Mutfağın kapısından çıkmaya çalışırken üstüme bir sürü cam bardakları atiyordu. Çığlık atiyordum. Bazıları üstümde kırılıyordu. Hüngür hüngür aglarken annem de tabakları fırlatıyordu. Her yer kırık içindeyken ellerim titriyordu çığlık atiyordum.

Annem eline geçen her şeyi atmaya devam ederken birden görüş açıma biri girdi.

Gözyaşlarımın arasından yüzüne baktığımda reki'ydi sanirim. Tam goremiyordum.

Nefes nefese kalmışsa da önüme geçmiş, üstüme kırıkların gelmesini engelliyordu.

3-4 saniye sonra beni hızla kucagina alip Kapıdan dışarı çıkartmıştı. Ellerim tirtir titrerken kokusundan Reki olduğunu anlamıştım. Evden beni hızla uzaklaştırırken ben ağlamaya devam ediyordum.

Evden uzaklaştığımızda bir banka oturduk beraber. Reki sadece sarılıyordu. Tam üstümüzde sokak lambası vardı. Sarı ışığıyla bizi aydınlatıyordu. Durup kulaklıklarını telefonuna takıp şarkı açmıştı ve ikisini de bana takmıştı.

"You will be mygirl, mygirl, my girl..."

"You will be my world, my world, my world..."

şarkı sakinleştiriyordu. Gözyaşlarım azalırken reki kaykay çantasından bir bez ve sargı çıkartıp kanayan kolumu sardı. Küçük yaralara da yarabandı yapıştırmıştı.

Kulaklıkları çıkartıp reki'ye baktım. Onun da gözleri dolu doluydu.

"Reki..."

R"üzgünüm..." sesi titremişti. Yere baksa da gözlerinden akan yaşlar ışığın altında parlıyordu.

"Sırtın acımıyor mu?"

R"sen iyiysen sorun yok." Yutkunmuştu.

"Reki..."