Kaderin Gücü

10 Bölüm - Kavuşma

E: Hadi Doğan. Bekliyorum.
D: Ben... Bizim için, biz mutlu olalım diye.
E: Etrafında bak ve bana bak. Ben mutluyum şimdi? Mutluyuz biz?
D: Henüz değil ama...
E: Yeter gerçekten. Sadece 5 yıl varmış. Daha çok sanıyordum ama neyse.
D: Ela nasıl?
E: Şimdi aklına geldi kızın?
D: Sürekli aklımda.
E: Keşke o anda aklında olsaydı. Iyilerden büyüyecek, okula gidecek, arkadaşları olacak ama onlar onu istemeyecekler. Neden? Çünkü o bir katilin kızı.
D: Ender...
E: Keşke seni hiç tanımasaydım. Bizi mahvettin. Hoşçakal!
D: Ender, gitme! (elleri tuttu)
E: Bırak beni.
D: Bırakmam. Sensiz yaşayamam.
E: Bundan sonra yaşayacaksın. Ne beni ne kızını bir daha görmeyeceksin.
D: Ender! Ender!

5 yıl sonra

Ela: Anne! Günaydın!
E: Aşkım! Günaydın! (kucağına aldı) Ohh mis gibi kokuyor benim bebeğim.
Ela: Canım annem. Seni çok seviyorum!
E: Ben de aşkım. Hadi kahvaltı. Akşam nereye gidiyoruz biliyor musun?
Ela: Nereye?
E: Halit Can'nın yanına. Birlikte oynarsınız.
Ela: Oley! Onunla birlikte uyuyabilir miyim?
E: Eğer Yıldız teyzen izin verirse, tabi ki aşkım.
Ela: Süper!

X: Yarın çıkıyorsunuz Doğan bey!
D: Sonunda! Ender'in yeni adresi öğrendin değil mi?
X: Evet.
D: Güzel!

Akşam

Y: Ender, ben sana bir şey söylemem lazım.
E: Söyle canım.
Y: Nasıl desem bilmiyorum açıkçası.
Off...
E: Beni korkutuyorsun.
Y: Yarın... Doğan çıkıyor.
E: Ne?? Sen nasıl öğrendin?
Y: Cetin!
E: Allah kahretsin! Neler olacak bundan sonra.

Halit Can: Ela, biliyor musun benim babam öldü. Her haftasonu mezarına gidiyoruz.
E: Çok üzüldüm.
Halit Can: Senin baban nerede?
Ela: Bilmiyorum. Annem onun hakkında hiç konuşmuyor.
Halit Can: Hadi sor şimdi.
Ela: Tamam.

Ela: Anne!
E: Söyle bebeğim.
Ela: Biliyor musun, Halit Can'nın babası oldu.
E: Evet canım öyleymiş.
Ela: Benim babam nerede?
Ender iç sesi: Ilk defa babası soruyor. Neden bu zamana kadar sormadı? Zaten sorsaydi ne diyecektim ki?
E: Baban... Baban... (ağlamaya başladı ve lavaboya gitti)
Ela: Teyze, kötü bir şey mi sordum?
Y: Yok birtanem. Sadece annen babanı çok sevdi.

Ender Ela'nın yanına geri döndü.

Ela: Iyi misin, anne?
E: Iyiyim aşkım. Baban sen küçükken... Bizi bırakıp gitti.
Ela: Oldu mu?
E: Yok aşkım. Gitti öyleyse.
Ela: Tamam. Gidelim mi eve?
E: Gidelim de, ama sen Halit Can'la uyumak istiyordun.
Ela: Teyze, izin veriyor musun?
Y: Tabi ki teyzesinin aşkı. Hadi gidin yukarı ben de geliyorum birazdan.
Ela: Görüşürüz anneciğim. (öptü ve sımsıkı sarıldı)
E: Görüşürüz bebeğim.

Y: Ender!
E: Burada Ela'nin kıyafetleri. Dişi fırçası da var.
Y: Ender!
E: Ben sabah gelerim.
Y: Ender! Dinle beni.
E: Bir şey mi oldu?
Y: Sen ne dedin az önce çocuğa?
E: Gerçekleri söyledim.
Y: Yalan bu.
E: Evet, hapiste. Ama bizi bırakıp gibi. O seçimi yaptı.
Y: Siz multu olun diye.
E: Konuştuk bunları.
Y: Tamam. Hadi dinlen sen. Iyi geceler.
E: Iyi geceler!

Ertesi gün

Ender Ela'yi aldı ve parka gittiler. Doğan çıktı ve onları takip etti. Kızını gördü ve ağlamaya başladı.

D: Canım kızım... Annene çok benziyorsun.

Ender'i görünce içinden bir şey koptu.

D: Sevgilim... Özür dilerim. Seni o kadar özledim ki. Ama yakında kavuşacağız.

Akşam

Doğan akşam'ı bekledi ve Ender'in evinde sessiz girdi. İlk önce kızı odasında girdi.

D: Kızım, meleğim... Ne kadar büyüdün sen. O kadar güzelsin ki. Bundan sonra ne olursa olsun yanında olacağım. (yavaş yavaş onu öptü)

Sonra Ender'in odası buldu ve girdi.

D: Aşkım, sevgilim, hayatımın aşkı... Seni çok seviyorum.

Ender bir rüya görüyor ve konuşmaya başladı. Doğan gülüyor.

E: Doğan... Doğan. Seni özledim.
D: Aşkım... Ender... Uyan canım.
E: Doğan...

Ender bir anda uyanıyor ve Doğan'ı yanında gördü.

E: Doğan... Sen... Ne işin var burada?
D: Ailemin yanına geldim.
E: Ailen falan yok. Kaybettin. Defol şimdi.
D: Ender, lütfen...

Ela bir anda odaya girdi.

Ela: Anne!
E: Kızım! Ne oldu?
Ela: Kabus gördüm. Yanında uyumak istiyorum.
E: Tamam aşkım. Gel bakalım.
Ela: Bu adam kim?

Ender ve Doğan birbirine baktılar.

10 Bölüm Sonu