in flowers, taegyu

20- woosan2

Hayatınız tam yoluna girmeye başladığında kötü şeyler olur her zaman. Evrenin kanunu gibidir bu. En mutlu anlarınız aslında arkalarındaki en kötü, en hüzünlü anları saklar. Kötü anlardan korkmaz çoğu insan, mutluluktan korktuğu kadar. Çünkü mutluluğun tadına tam varmaya başladıktan sonra gelen kötülük kadar berbat şey yoktur. Hayatınızı bir anda dağıtan, tüm duygularınızı bozan, düşüncelerinizi işgal eden bir şeydir bu.

Hayatım mutluluğun ardındaki bok yoluna girdi sonunda. Bir süredir sorunsuzca Beomgyu'yla konuşuyordum, hayat güzeldi. Ama şimdi yakın arkadaşım sevgilisinden ayrıldı ve sevgilisi Beomgyu'nun arkadaşı olduğu için Beomgyu da benimle konuşmamaya başladı.

Tek sorun bu olsaydı keşke. Tüm okul bir anda arkamdan konuşmaya başladı. Ne dediklerini bilmiyordum, bilmek istemiyordum ama beni görür görmez arkadaşlarına fısıldamaya başlayan insanlar gerçekten rahatsız ediciydi.

Okul hayatım boyunca popülerdim, okuldaki herkes beni severdi ve okul birincisiydim. Daha önce adım hiç dedikodulara konu olmamıştı. Beni görünce heyecanla arkadaşların fısıldamaya başlayan kızlara alışkındım ancak bu seferki başkaydı. İnsanlar bana anlamlandıramadığım bir biçimde bakıyorlardı. İğrenme mi yoksa acıma mı karar veremiyordum.

*****************************

Kafeteryada oturmuş San'ın 'benden neden ayrıldı ki' başlıklı konuşmasını 52836391. kere dinlerken karşı masada Beomgyu'yu gördüm. Yanıma yaklaşmak istemiyor gibiydi. Birkaç kere bana bakarken yakalamıştım ama ben bakar bakmaz önüne dönüyordu.

"Kanka gözlerini kaçırıyor kesin aşık. Zaten herkes aşkına karşılık buluyor bir benimki karşılık vermiyor yeter artık..."

San'ın omzuma vurup söylediği şeyle kafam karışmıştı. Beomgyu bana karşı bir şeyler hissetmeye başlamış olabilir miydi? Eğer bu doğruysa neden bana bu kadar uzak davranıyordu?

Hayır, bu hoşlanma saçmalığının doğru olma ihtimali yoktu.

Ama ya ufak bir ihtimal varsa? Ya imkansız değilse?

Ama bana bakmıyordu bile.

Ne tepki vereceğini görmek için Beomgyu'ya yazmaya karar verdim.

______________________________

taehyun→beomgyu

taehyun:
ne bu gerginlik ya
gulsene biraz

beomgyu:
kes sesini ucube

taehyun:
sakin ol beom
beom isirma
havlama

beomgyu:
sus bok kafa
neyse sana sey desene
wooyoung bikac gune kendine gelir ayrilmak istememisti o
git boyle soyle
kole

taehyun:
ya sen bi kiricilastin

beomgyu:
benim gibi ultra mukemmel biriyle konusabilme sansini yakalamisken boyle nankorce davranman cok ayip

onumde egil hemen asker

taehyun:
no tenks

beomgyu:
vay

taehyun:
bicaz ay dont vant

beomgyu:
yu are sutupid

taehyun:
yor mam is stupid lan

beomgyu:
vat ar yu traying to sey oc

taehyun:
oc is yor mam serefsiz

beomgyu:
kes lan gottos madirfakir

taehyun:
veyt 2dk
san agliyo

beomgyu:
dur wooyoung malini gonderiyorun
wooyoung is caming

taehyun:
tamam tenks

_______________________

Telefonu tekrar cebime koyduktan sonra yazma amacım olan tepkilerine bakmayı gerçekleştiremediğimi fark ettim. Tam beyinsizliğim yüzünden sinir krizine girecekken Wooyoung geldi.

"San valla özür dilerim ama bak çocuk süperdi harbi yani tamam senin kadar değil belki ama baya iyiydi ben de gö, ucuyla bakmış oldum"

"Neden her gün başka birine bakıyorsun ben sana yetmiyor muyum"

"Öyle değil kız okulumuzdaki cevherleri tanımaya çalışıyorum yoksa senden başkasını gözüm görmez benim"

"O kadar şeyden sonra affetmemi mi bekliyorsun"

"Evet"

"Affettim"

"Ya kankalarım salak mısınız ayrılın gitsin işte"

Araya giren Yeosang tüm dikkatleri üzerine çekmişti. San ve Wooyoung Yeosang'a öldürecekmiş gibi bakarken bu gergin ortamdan kurtulmayı başardım.

Yandaki masaya oturup 3 kişinin (San ve arkadaşları) Yeosang'ı dövmesini ve Wooyoung malının sandalye fırlatmasını izlemeye başladım

*
*
*
*
*
*
*
*
*

sa arkadaslar hala olaylara baslayamadim mal miyim ben ya

kucuk bi iyilik yapiyim gidin 8. bolumu tekrar okuyun o bolumde bisey var onu aciklicam yakinda

yakinda dedigim 50 bolum surer sanirim

coookkkk onemli bisey degil ama onemli bisey gibi de

neyse ben bolum attim siz de oy yorum atin

gorusuruz💗