in flowers, taegyu

14- ikna çabaları

Herkesin idealleri vardır bu dünyada. Herkes bu ideallere göre yaşamaya çalışır, kendilerine belirli çizgiler çekerler. Ama bazen öyle bir durumla karşılaşırsınız ki tüm ideallerinizi, elde etmek için yıllarca uğraştığınız gururunuzu ayaklar altına alırsınız.

Şu an tam da böyle bir durumdaydım. Hayatımda kimseye yalvarmama gibi bir çizgim vardı. Bu çizgiyi yıllardır aşmamıştım. Ancak şimdi, annemin ayaklarına kapanmış okul tercihimi bana bırakması için yalvarıyordum. Dakikalarca yalvarmam bir işe yaramamış, dikkatini az da olsa çekememiştim.

"Anne bari buna karışma ya! Hayatım boyunca her şeyime karıştın zaten. Artık reşitim hem, benim üzerimde sorumluluğun yok." Dayanamayıp ağzımdan kaçırdığım sözler annemin sonunda bana bakmasını sağladı.

"Hayır Taehyun. Senin iyiliğin için söylüyorum bunları. Annen olarak iyiliğin her şeyden daha önemli benim için. Beni anlamanı bekliyorum. Şimdi odana çık ve masana koyduğum kitapları oku. Yarın özetlerini isteyeceğim."

"Hayır. Okumak istemiyorum, senin dediğin hiçbir şeyi yapmak istemiyorum. Saçma sözlerinden bıktım artık. Ya okulumu seçmeme izin verirsin ya da büyükannemle yaşamaya başlarım. Ki ikinci seçenekte de istediğim okulda olacağım."

"Prestijli bir okul olduğu sürece istediğini seçebilirsin. Gidebileceğin okulları mail olarak attım, onlardan istediğini seçebilirsin."

Annemin sözleri daha çok sinirlenmeme neden oldu. Cebimden Beomgyu'nun gittiği okulun adresinin ve adının yazılı olduğu kağıdı çıkarıp önüne fırlattım.

"Bu okul, tıp fakültesi. Kararım belli. Senin seçtiğin berbat okullara asla gitmeyeceğim."

Annem bir süre kağıdı inceledi. Yüzünde tiksinmiş gibi bir ifade vardı.

"Seni bu adı bile bilinmeyen okula göndermemi mi istiyorsun?" dedi kınayıcı bir ses tonuyla.

"Diyeceklerimi dedim ben. Yarına kadar başvuru yapmazsan büyükanneme yerleşeceğim."

Cevap vermesini beklemeden odama çıktım. Az önce olanları düşündüm. Hayatımda ilk defa anneme karşı çıkmıştım. Çok korkunç dakikalardı. Karşısında soğukkanlılığımı korumaya çalışsam da stresten yüzüm kızarmış, vücudumda güç kalmamıştı.

*
*
*

Ertesi sabah erkenden kalktım. Annemin kararını merak ediyordum.

Elimi yüzümü bile yıkamadan aşağıya indim. Annem çalışma masasının başında oturmuş bir şeyler yapıyordu. Geldiğimi görünce duraksadı.

"Başvurunu yaptım. Bunun karşılığını senden bekliyorum ama, okul birincisi olacaksın. Anlaşıldı mı?"

Duyduklarımı algılamakta zorluk çektim. Annem ilk defa beni dinlemişti. Her kararıma karışan, bana asla söz hakkı vermeyen annem okul kararımı onaylamıştı. Sessizce başımı onaylar şekilde sallayıp dışarı çıktım. Olanları birilerine anlatmam gerekiyordu. Tüm olanları baştan sona anlatıp Beomgyu ile konuşma konusunda tavsiye alabileceğim birine ihtiyacım vardı.

Evin karşısındaki kafeye giderken telefonumu çıkarıp 'Dünyanın en güzel en tatlış insanı💗💞💖💕' kişisini aradım.

.
.
.
.
.
.
.

bu hafta bolum yok dedikten sonra ben
yine cok kararliyim, dediklerimin arkasindayim

neyse bu bolum kisaydi sonraki bolum daha da kisa olur muhtemelen

sonraki bolum hyuka ile dedikodu saati olcak sanirim
neyse

gorusuruz💗