Bir gün yere bir damla bal düştü..
Küçük bir karınca geldi, balın tadına baktı ve gitti...
Bal hoşuna gitmişti..
Bir zaman sonra tekrar geldi, biraz daha yedi...
Gitmek istedi ama bal lezzetli gelmişti...Bir türlü bırakamadı..
Kendini balın lezzetine kaptırdı ve bal damlasının içine girdi. Ancak çıkmak isteyince buna güç yetiremedi..
Debelendikçe daha da battı ve balın içinde can verdi..
Karınca biraz bal ile yetinseydi elbette ölmeyecekti...
Derler ki:"Dünya büyük bir bal damlasıdır...Kim ondan yetecek kadarıyla yararlanırsa kurtulur....Kim de ona dalarsa, karınca misali battıkça batar ve helak olur..."
İşte benim hikayem de öyle başladı. Az sevmek istedim ama yapamadım, görmezden gelemedim...
Ben Merve ÖZDİL gururumu ayaklar altına alarak asla olmayacak bir sevgi barındırdım içimde.
Ben ağladığım gecelerin sabahında hiçbir şey yokmuş gibi uyanıp okula gitmeyi bilirdim.
Ah edince hiçbir çare olmayacağını da bilirdim
Ben Merve ÖZDİL sadece unutmayı bilmezdim...
Benim kaderim en yakınıma aşık olmam ile başladı. O gün fırtına oldu ben tutunamadım.
DEVAM EDECEK...
YOU ARE READING
CELLADIM GÜLÜMSERKEN
Short Story"Sahip olduğum tek şey kalbim. Onu da elimden sen aldın"
