Fragments of Affection

PROLOGUE

I slowly opened my eyes and closed them once again so it could adjust to the light coming from the window.

Today is a special day kaya kailangan ko nang bumangon at mag ayos dahil ayaw kong ma late. Pagkatapos ng ilang minutong hilata sa kama ay pinilit ko na ang sarili kong bumangon, Hindi dapat ako tamarin sa araw na ito instead I should be excited and happy.

After taking a bath ay naglakad ako papunta sa kabilang kwarto kung saan nag hihintay ang mag aayos sa mukha at buhok ko.

"Hello girl umupo kana para ma make-up an na kita" bungad ng medyo payat na babae pag pasok ko sa silid. May katabi siyang kasingtangkad ko na may hawak na curler.

Tahimik akong umupo sa harap nang salamin at hinayaan ang dalawang babae sa kung ano mang ginagawa niya sa mukha at buhok ko.

Pagkatapos ng halos kalahating oras ay sinabihan na nila akong mag bihis para makita na nila ang final look.

Pumasok ako sa banyo dala ang box na may lamang damit.

I smiled while looking at myself in the full length mirror. I am wearing a dirty white off shoulder trumpet gown. Kitang kita ang kurba ng aking katawan kahit hindi ito gaano ka hapit. My sight shifted from my dress to my face. I have this heart shaped face that compliments my thin straight nose and natural pinkish lips, my eyes are brown. My hair is the same color of the sky at night and it is naturally wavy.

"Ang ganda mo pong tignan ma'am!" Masayang ani ng babaeng payat na sinangayunan naman ng kanyang katabi.

A smile formed in my lips as I thank them and excused myself.

Paglabas ko ay nakaabang na ang kotseng sasakyan ko patungo sa venue. Tumagal ng sobra isang oras ang byahe namin at nang makarating na sa paroroonan ay nagpasalamat ako sa driver at bumaba na.

I put my right hand above my eyes para hindi gaanong ma silaw ng araw habang tinignan ang napakagandang estraktura sa aking harapan.

Kulay puti ito na mayroong gold outline kaya ang linis tignan, nakakaagaw pansin rin ang tumutunog kampana nito sa itaas at ang malaking cross sa gitna.

Natigil ang pag aappreciate ko sa ganda ng simbahan ng may tumawag sa akin. "Elle! Nandyan kana pala"

Bago pa ako makalapit kay Noreen ay may lumabas mula sa simbahan at sumigaw. "Nandyan na ang bride!"