Igor & noalie
wanneer ik eindelijk weg ben uit de plaats waar ik normaal al mijn "ik ben de coole tante" herineringen gemaakt zou moeten hebben denk ik dat het niet erger kon worden totdat ik bij mijn broer intrek maar hij was een klein detail verge...
gelukkig is dat de laatste keer dat ik dat ga horen. het is absoluut niet de beste buurt waar ik nu ben maar het is maar voor een nacht en eerlijk ben ik het al gewoon het is niet alsof de buurt waar ik vroeger woonde veel beter was. een keer in de kont geknepen worden was genoeg om nooit meer mijn pepersprey te vergeten.
het is misschien niet op mijn deur maar de muren in dit goedkoop hotel zijn zo dun dat ik alles kan horen wat mijn buren doen en als ik zeg alles bedoel ik echt alles. ik heb gisteren "per ongeluk" een gesprek gehoord van een linkerbuur over hoe haar kind zichzelf per ongeluk in de wasmachine vast heeft gekregen en de vader kreeg hem er niet meer uit dus hebben ze de brandweer moeten bellen.
en al dat terwijl mijn rechterbuur het bed precies uit mekaar aan het kloppen was met mijn muur erbij en mensen zeggen dat vrouwen niet kunnen multitasken. ik kan je zeggen dat een gesprek volgen terwijl dat ernaast gebeurd absoluut niet makkelijk is.
nu dat ik er over aan het nadenken ben waarom is mijn echte wekker niet afgegaan. want ik ben 100% zeker dat ik een wekker op mijn gsm had gezet. ik draai me op naar het nachtkastje opzoek naar mijn gsm die daar normaal moet liggen maar dat is niet zo. en daar begint de stress al en het rare gevoel in mijn buik alsof ik al een maand niet naar de wc ben kunnen gaan. ik spring uit bed gooi de dekens er af en zie nog steeds niks. "oke kalm blijven" zeg ik tegen mezelf alsof dat iets gaat doen. er is nog maar 1 optie en dat onder mijn kussen zonder een seconde te verspillen gooi ik het kussen er ook af en " ha en je dacht dat je jezelf kon verstoppen, dacht het nie" ik ben zo blij, dat het lijkt alsof ik eindelijk naar de wc ben kunne gaan. maar wat ik te zien krijg als ik op de thuisknop druk kan de wc weer wachten en laat de blijheid direct terug weg gaan."ik was dus niet 100% zeker dat ik mijn gsm ingestoken had." zeg ik mompelent
gelukkig heb ik mijn 5€ horloge die me na 8 jaar nog nooit in de steek gelaten heeft. en als je uit u schoene zou kunnen springen dan is dat exact wat er gebeurd zou zijn." kak, bloemetjes zooi, haring, vies de aarde, batch,potverdomme" alles wat in mijn hoofd kwam kwam er op dat moment uit en ik denk dat ik in heel mijn leven nog nooit zoveel gevloekt had.
het is op dit moment 8uur in de ochtend en mijn vlucht is om 9. ik voel mijn hart naar mijn keel stijgen alsof hij elk moment er uit zou kunne springen. ik denk dat ik nog nooit zo blij op mezelf geweest ben dat ik dat uurtje extra gereist hebt gisterenavond naar een hotel 10min van het vliegtuig. gereist is een mooier woord om te zeggen dat ik gewoon in de metro inslaap gevallen was en een oud omatje me wakker schutte om te checken dat ik niet dood was. maar dat hoeft niemand te weten.
ik rende naar mijn kleren die op de stoel lagen en klede me snel om naar een bootcut jeans en gewoon een blauwe trui. het is herfst in new york dus koud maar niet koud genoeg voor een jas en veel zou dat niet uitmaken want geld voor een jas is er op dit moment niet.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
ik had graag nog gedoucht maar deo it is. ik ruik liever dan mijn vlucht missen. ik had mijn valies al gemaakt dus gelukkig hoef ik daar niks meer aan te doen.
ik pak vlug mijn boekentas en pak mijn toilet zak er uit en ren naar de badkamer want tijd op rustig te treuzelen is er niet in poets snel mijn tanden en borsten snel door mijn haar met mijn vingers want ik vind het geld aan een borstel uitgeven te dom als ik mijn handen gewoon kan gebruiken.
ik heb mezelf beloofd dat als ik genoeg geld heb om al die dingen te permiteren dat dat het eerste is wat ik ga kope.
in exact 7min sta ik buiten met mijn klein valiesje en mijn volgepropte boekentas. ik speed stap naar de metro en de ochtend rush is juist voorbij dus is er niemand buiten de rat 2 meter verderop maar dat is newyork he ;) de rit naar het vliegveld is maar 10 min rijden. om 8:20 sta ik aan de incheck en er staat niemand dus alles gaat redelijk vlug bij securety staat ook bijna dus daar ben ik na 20 min ook uit of dat dacht ik toch totdat dat dom ding natuurlijk biept en halen ze me apart voor een body search maar natuurlijk is de vrouwelijk werker er niet want no way dat een rare man mij gaat aanraken en duurt ook week 10 min. het is 8:50 en nu begin ik pas echt te stressen uiteindelijk vinden ze niks maar door dat dom ding heeft me wel 5min gekost en heb ik nog maar 5min om naar mijn gate te lopen. gelukkig zat god met mij in, NOT.
ik heb leuk gate 26 van de 28 gates dat er zijn dus dat word al de lo lessen van mijn leven terug boven halen. als mijn lo leerkracht mij nu zou zien lope zou hij mij zowiso een 10/10 geven. en dat om 8:58 kom ik aan helemaal buite adem en het kost me een hele minuut om terug om op adem te komen ik ben niet eens aan het lachen. de meneer scant mijn ticket en voor de eerste keer deze ochtend kan ik rustig ademen en ik voel mijn hart terug naar beneden zakke naar zijn originele plaats waar hij voor mij heel zijn leven mag blijven.
ik stap rustig naar het vliegtuig en ik leg mijn hand op het vliegtuig als een gelukbrenger en stap naar mijn stoel en ik heb het gevoel alsof iedereen mij raar aankijkt alsof het vliegtuig al 3h aan het wachte is op mij en ik voel heel men kop rood worde van schaamte. uiteindelijk kom ik aan mijn rij en ik zie niemand dus ik geef god een mentaal kusje op de wang dat ik heel de rij voor mezelf heb.
ik instaleer mezelf en ik kan eindelijk terug kijken en een dikke fudge you en see you never zeggen want dit hoofdstuk in mijn leve is eindelijk voorbij.
de foto's die gebruikt zijn zijn niet van mij maar gewoon van het internet.
duuss wat vinden jullie ervan laat zeker commentaar achter zodat ik het kan verbeteren.
dit is mijn eerste boek en ik ben al zo lang aan het zeggen tegen mezelf dat ik ga beginnen maar dat natuurlijk nooit gedaan. dus dacht ik deze avond nu of nooit het is toch vakantie en ik verveel me dood.
nog een fijne dag en hopelijk lezen jullie nog verder het is nu nog een beetje saai omdat ik er inkom maar ik heb veel ideeen dus ik zal jullie zeker niet teleurstellen of toch probere.
