"အဲတော့ မင်းက အလုပ်ရသွားတာလား"
"အင်း ငါလည်း ရမယ်လို့မထင်ထားဘူး။
မနေ့ကမှ email ရောက်လာတာ
လူတွေ့တော့ဖြေရဦးမယ်ထင်တယ်"
အရင်တစ်ခေါက်က လျှောက်ထားတဲ့ အလုပ်က ပထမအဆင့် လျှောက်တာအောင်သွားပြီး
အခုတော့ လူတွေ့စစ်ဆေးတာ လာဖြေဖို့
ခေါ်ထားတာဖြစ်သည်။
"သွားလေ အောင်သွားရင်မိုက်ပြီ ဟိုမှာက
လခလည်းမဆိုးဘူး"
သူငယ်ချင်းပြောတာကို ရစ်ခီသည်
ခေါင်းငြိမ့်လက်ခံမိသည်။ တကယ်လည်း
ဒီအလုပ်က လစာ လည်းမဆိုးပေ။
ရစ်ခီ မေဂျာနဲ့ ကိုက်တဲ့အလုပ်လည်းဖြစ်သည်။
"အေး ဒါပေမဲ့"
ရစ်ခီသည် တွေဝေနေမိသည်။အဲတာကလည်း တခြားအကြောင်းရင်းမဟုတ် ဂယူဗင်းကြောင့်ပဲဖြစ်သည်။ အလုပ်ကရသွားရင် ဟိုမှာသွားနေရမှာ။အဲဒါဆို ဂယူဗင်းနဲ့ သူနဲ့က ခွဲနေရတော့မှာ။ ရစ်ခီသည် ယုံကြည်ချက်ကောင်းကောင်းမရှိပေ။
"ဘာတွေ အဲလောက်စဥ်းစားနေတာလဲ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အခွင့်ရေးကို ဟိုကောင်ကြောင့်လား?"
"မင်းကလည်းဟိုကောင် ဟိုကောင်နဲ့
မပြောစမ်းပါနဲ့ကွာ"
ရစ်ခီသည် ဂယူဗင်းကို အဲလိုခေါ်တာ သဘောမကျ။
ပိုလိုက်တာဆိုသည့် မျက်နှာပေးနဲ့ အကြည့်ခံရလည်း
ရစ်ခီသည် ပြန်ပြီးမတုံ့ပြန်နိုင်သေး။
"ကင်ဂယူဗင်း သိလား မင်းအလုပ်လျှောက်တာကို"
"မသိဘူး ငါမပြောရသေးဘူး"
ရစ်ခီသည် သက်ပြင်းချမိသည်။
"မင်းတို့ကလည်း မပွင့်တပွင့်နဲ့ ကင်ဂယူဗင်းကို
သွားပြောပြလေ ဒါမျိုးက မင်းတို့နှစ်ယောက်ဆုံးဖြတ်ရမှာ ဘာတွေမှန်းမသိဘူး ငါတောင်
မင်းအစားစိတ်မောတယ်"
သူငယ်ချင်းက အားမလိုအားမရဖြစ်တာထက် ရစ်ခီ ကိုယ်တိုင်ကလည်း အားမလိုအားမရဖြစ်သည်။
တကယ်လို့များ ဂယူဗင်းက ခွင့်ပြုလိုက်ရင်။
သူတို့ ဘယ်တော့မှ ထပ်မဆုံဖြစ်ခဲ့ကြရင်။
YOU ARE READING
When will you come back <3
Fanfiction'သို့ ဂယူဗင်း ' အနှောင့်ယှက်မဖြစ်ဘူးဆိုရင် သူငယ်ချင်း အဖြစ်ကနေ အဆင့်တက်ခွင့်လေးများ ရနိုင်မလား '
