"ဖုန်းမကိုင်ဘဲ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး"
ကုတင်ဘေးက နာရီကို လှမ်းကြည့်တော့
မနက်၇နာရီခွဲ။ဂယူဗင်းအတွက်တော့
ဒီအချိန်ဟာ စောလွန်းသည်။ပြန်ပြီးလည်း
အိပ်လို့မပျော် ခေါင်းမကြည်ရတဲ့ထဲ. ရစ်ခီကပါ
ဖုန်းမကိုင်တော့ စိတ်ပါမကြည်။
ဖုန်းမကိုင်လည်း နေပေါ့ ဆိုသည့် စိတ်နဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီ
ဖုန်းသုံးနေမိသည်။ ရစ်ခီ နဲ့ အတန်းဖော်သူငယ်ချင်းတချို့ ရိုက်ထားသည့် ပုံကိုမြင်တော့ ဂယူဗင်း
စိတ်ထဲ ထောင်းခနဲ။ ခုနကအထိ ရစ်ခီ အကောင့်ထဲ၀င်ကြည့်တော့ ရစ်ခီက ဘာမှမတင်ထား။အခု
ပိုစ့်ကလည်း အကောင့်ပိုင်ရှင် (ဂယူဗင်းနဲ့ ရစ်ခီအတန်းဖော်) တင်ထားမှ တွေ့ရသည်။
အတန်းရဲ့ gp chat ကိုသွားရှာကြည့်တော့
နိုတီတွေ များစွာတက်နေပေမဲ့ ဂယူဗင်းက
၀င်မဖတ်ထားချေမရှိ။သူ ကိုယ်တိုင်ကိုက အစကတည်းက gp chat ကို mute ထားခဲ့မှန်းသတိရတော့ အလိုမကျတဲ့ စိတ်တွေက နှစ်ဆ။
***
"ဘယ်သူဖုန်းကို မျှော်နေတာလဲ သား"
"ဘယ်သူကိုမှမမျှော်ပါဘူး"
ဂယူဗင်းသည် မလုံမလဲ ဖုန်းကို ပစ်ချမိသည်။
"ကိုကိုက ဘယ်သူကိုမှမမျှော်ဘူးသာပြောတယ်
စလာကတည်းက အဲဖုန်းကိုပဲကြည့်နေ"
"ကလေးက နေရာတကာပါပြန်ပြီ"
မျက်နှာမဲ့ပြသည့် ညီမလေးကို ဂယူဗင်းက
စနောက်ဟန် ဆူသည်။ မာမီကတော့
သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် ရန်ဖြစ်တာကို
ကြည့်ပြီး တပြုံးပြုံး။ အဲအချိန်မှာတောင် ဖုန်းဆီ
အကြည့်ရောက်ချင်တယ် ကိုယ်ကိုယ်ကို
မနည်းပြန်ထိန်းထားရကြောင်း ကာယကံရှင်ဖြစ်တဲ့ ဂယူဗင်းက အသိ။
"မာမီ မီး အိမ်စာသွားလုပ်လိုက်ဦးမယ်"
မာမီကိုတော့ ဘာလုပ်မယ်ဖြစ်ကြောင်း
အသိပေးသွားကာ ဂယူဗင်းကိုတော့ လျှာထုတ်ပြသွားသည်။ကူရှင်နဲ့ ပစ်ပေါက်မယ် ရွယ်တော့
အပေါ်ထပ်ကို ပြေးတက်သွားတာများ လစ်ကနဲ။
"မာမီ အဲကောင်မလေးကို ကြည့်ကျပ်အလိုလိုက်နော်
မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုမှန်းကိုမသိဘူး"
YOU ARE READING
When will you come back <3
Fanfiction'သို့ ဂယူဗင်း ' အနှောင့်ယှက်မဖြစ်ဘူးဆိုရင် သူငယ်ချင်း အဖြစ်ကနေ အဆင့်တက်ခွင့်လေးများ ရနိုင်မလား '
