နွေရိပ်ညို

အဆောင်မှူးကိုကြီး (၁)

ကူကယ်ရာမဲ့စွာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဆိုတော့ ထိုအကိုက ကွမ်းတံတွေးထပ်ထွေးလိုက်ပြီး ဆိုလာသည်။

"ဒါဆိုလည်း အကိုအခုလက်ရှိနေနေတဲ့ လိုင်းခန်းမှာ ခဏငှားနေလိုက်ပါလား။ ညီလေးနောက်တော့ အလုပ်ရမှ အဆောင်စုံစမ်းပြီးပြောင်းနေချင်လည်း နေပေါ့။ အကိုက ညီလေး နေစရာအဆင်မပြေသေးဘူးဆိုလို့ အကြံပြုတာပါ"

လောလောဆယ်နေစရာ နေရာထိုင်ခင်းလည်းမရှိသည့်အပြင် ဘယ်မှလည်းမသွားတတ် မလာတတ်တာမို့ ထိုအကို၏ အကြံပြုချက်သာလက်ခံလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထိုအကိုအား ယုံရနိုးနိုး မယုံရနိုးနိုးနှင့် တရားခံကြည့်သလိုကြည့်တော့ ထိုအကိုကပြုံးရယ်သည်။

"ဟေ့ကောင် ငါ့ပုံစံက လူလိမ်ရုပ်ထွက်နေလို့လားကွ"

တကယ်လည်း ထိုအကိုပြောသလို လူလိမ်ရုပ်ထွက်မနေပါ။ နှုတ်ခမ်းမွှေး မုတ်ဆိတ်မွှေး တိုစစနှင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ဥပဓိရုပ်ကအပြည့်။ လက်နှစ်ဖက်၌ တက်တူးအပြည့်ထိုးထားပေမယ့် လူရမ်းကားရုပ်တော့မပေါက်။ အဖြူရောင်စွပ်ကျယ်လက်တိုနှင့် ပလေကပ်ပုဆိုးကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် ထိုအကိုကကြည့်ကောင်းသည်။ ဘာရယ်မဟုတ် ပုဆိုးစသိမ်းထားသည့် ဂွကြားထဲအကြည့်ရောက်မိတော့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးက ဆစ်ခနဲယားတက်လာသည်။ ဆက်ကြည့်နေရင် စောက်ရည်တွေ ဒလဟောစီးကျလာတော့မည်မို့ အကြည့်လွှဲလိုက်ရသည်။

"ဟီး လူလိမ်ရုပ်မပေါက်ပေမယ့် ကျွန်တော့်အန္တရာယ် ကျွန်တော်ကြိုရှောင်တဲ့သဘောပေါ့ဗျာ"

ထိုအကိုက ပြုံးစစနှင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်သည်။

"ကဲလာတက် အဆောင်ရောက်မှပဲ ငါ့မိန်းမနဲ့တိုင်ပင်ပြီး လိုအပ်တာတွေစီစဥ်ကြတာပေါ့"

သူလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်နောက်သို့တက်ထိုင်လိုက်သည်။ သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ဦးနှင့် အခုလို နီးနီးကပ်ကပ်မနေဖူးသည့်အပြင် သူ့နှာခေါင်းဝ၌ ရစ်သီလာသည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ပြင်းရှရှကိုယ်သင်းနံ့ကြောင့် လက်ချောင်းတွေနဲ့သာ အာသာဖြေဖူးတဲ့ သူ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေက တလိမ့်လိမ့်ယားတက်လာခဲ့တော့သည်။