စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော မိန်းမပျိုလေးအဖြစ် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

152. နန်းတော်တွင် တိုက်မိခြင်း

အဒေါ်မိုသည် အိမ်သို့နောက်ကျပြီးမှ ဝင်လာခဲ့ပြီး မို့ရွှီတုန်း၏ဖခင်က သူမအား မိခင်နေမကောင်းသောအခါတွင် ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ် ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ မို့ရွှီတုန်းက အဲဒီတုန်းက သူ့အဖေကို ဒေါသထွက်နေတော့ အဒေါ်မိုကို အဝေးကနေ မြင်လိုက်တာနဲ့ လှည့်ထွက်သွားတတ်တယ်။ မို့ရွှီတုန်းသည် မြို့တော်သို့ ပြန်လာကာ မို့အိမ်တော်သို့ ရောက်လာခဲ့သော်လည်း အဒေါ်မိုနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံမှု မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်သည် ။ သူတို့သည် ရံဖန်ရံခါ စကားပြောတတ်သော်လည်း ထင်သလောက် မရင်းနှီးကြပေ။

အရင်တုန်းကတော့ သူမ သတိမထားမိပေမယ့် အဒေါ်မိုကလည်း လွယ်လွယ်နဲ့ ဆက်ဆံနိုင်တဲ့လူတော့ မဟုတ်သလိုပဲ။  သူမစကားကြောင့် သူမသည် မို့ရွှီတုန်းကို အမြင့်သို့ မြှောက်လိုက်ပြီး အခြားသူများအား နိမ့်ဆင်းသွားစေသည် ။ သူမပြောသည့်စကားများ ပျံ့နှံ့သွားပါက မို့ရွှီတုန်းသည် အခြားသော မောင်းမမိဿံများ၏ သားသမီးများကို နှိမ့်ချသည်ဟု လူအများက ပြောကြလိမ့်မည်။  သူမသည် တရားဝင်သမီးဖြစ်သောကြောင့် အဒေါ်ဖြစ်သူကို အစေခံအဖြစ်ခိုင်းစေထားသည်ဟု ဆိုကြပေလိမ့်မည်။

"အဒေါ်မို ၊ မင်းက အရမ်းကိုကြင်နာလွန်းပါတယ် ၊ တို့ မင်းကို နှောင့်ယှက်မိပြီး မင်းကို ဒီလမ်းတလျှောက်လုံး လာခိုင်းမိသွားတယ်။  အဖေရွေးတဲ့အဝတ်အစားက ဘယ်လို မကောင်းဘဲနေနိုင်မှာလဲ ။ မင်းအရမ်းတွေးနေတာပဲ။ မိုရီ ၊ အဒေါ်မိုအတွက် လက်ဖက်ရည်ကို ယူလာခဲ့ပါ ။ အဖွားက တို့ကို ဒီလက်ဖက်ခြောက်ပေးခဲ့တာ ၊ အခု အဒေါ် ယူသွားလိုက်ပါ။  အဖွားမှာတောင် ဒီလို အရည်အသွေးကောင်းတဲ့ လက်ဖက်ရည်မျိုး ရှားပါးတယ်လို့ တို့ကြားမိတယ်။  " မို့ရွှီတုန်းက လှည့်ကြည့်ပြီး သူမအတွက် လက်ဖက်ရည်ဖျော်ပေးနေတဲ့ မိုရီကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးပြလိုက်တယ်။

မိုလန်က အဒေါ်မိုထိုင်ဖို့ ကူညီပေးလိုက်ပြီး အဒေါ်မို၏အစေခံက အပူပေးမီးဖိုကို သူမလက်ထဲမှာ ထည့်လိုက်တယ်။

မိုယုသည် အဒေါ်မို၏နောက်တွင် ရပ်နေသော အိမ်အကူရှစ်ယောက်၏ သပ်ရပ်သောပုံစံကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ အိမ်အကူရှစ်ယောက်စလုံး လက်ထဲတွင် အဝတ်အစားများ ထမ်းထားကြသည်။  နေရောင်ခြည်သည် အဝတ်အစားများစွာကို တောက်ပစေပြီး အလင်းရောင်အောက်တွင် တောက်ပနေခဲ့သည်။  ဤအဝတ်အထည်များ၏ ပစ္စည်းသည် အလွန်အဖိုးတန်ကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။  နောက်ဆုံး အိမ်အကူ နှစ်ယောက်သည် အဝတ်အစားများ မကိုင်ဘဲ လက်ရာမြောက်စွာ ထွင်းထုထားသည့် လက်ဝတ်ရတနာ သေတ္တာနှစ်လုံး ကိုင်ထားသည်။  အိမ်အကူနှစ်ယောက်က အဒေါ်မိုရဲ့ ညွှန်ကြားချက်အရ သေတ္တာတွေကို ဖွင့်လိုက်တယ်။