Arabanın önünde durduğu koca konağa baktım .Birazdan olacaklar beni strese sokuyor galiba
Şapır şapır ter olan elimi pantolonumun arkada ceblerine sürüp . Beni bekleyen gerçek aileme doğru yürüdüm .
Attığım her adımda ben ne yapıyorum diye düşünmeden edemiyorum.
Geri dönmek için çok mu geç
Yanlarına gittiğimde gördüğüm kocaman aileye baktım .
Sayılarımı arttı bana mı öyle geliyor .
Gülay hanım arkama geçip beni ilerletince kaçma şansımıda kaybetmiş oldum .
Kötü insanlar değillerdi .
Erdem bey etrafındaki herkese saygılı davranan biriydi ve samimiydi .
Gülay hanımsa gerçekten korumacı bir anneydi . Hemde her konuda .
Ayazla çok konuşmadım ama Aras kesinlikle çok tatlı bir çocuktu .
Karşımdaki diğer insanlarda eminim ki öyleydi .
Çoğunun gözünde sıcak bir gülümseme ile bana bakıyordu .
Sessizliği bozan Arasa birabir benzeyen ikiziydi .
" Uras en küçük kardeşinim "
Uzatılan eli yavaşça sıktım .Aras ne demişti . Uras temastam hoşlanmaz.
"Ben Umay güzelim ablanım , bunlarda abilerin Alaz , Asil, Rüzgar bir abin daha var ama o görevde olduğu için burada değil "
Gülümseyerek bana sarılan kadına bende sarıldım .
"Hadi içeri geçelim ayakta kaldık eşyalarını Ayşen yerleştirir . "
____________________________________________
Herkes birbirini inceliyordu . Yani onlar beni ben onları inceliyordum .
Evdeki herkes farklı bir görünüşe sahipti . Bir ikizler ve Ayazla ben çok benziyorduk . Geri kalan herkes çok zıttı.
Mesela Alaz ve oğlu o kadar zıttılar ki . İnsanlar beni ve oğlunu görse ikimizi anne oğul zannedebilirdi .
Umay çok güzeldi dalgalı siyah saçları ve kahve gözleri vardı .
Alaz renkli gözlü siyah saçlıydı .
Oğlu Aren se benimle neredeyse aynıydı .
Asil siyah saçlara ve gözlere sahipti .
Rüzgarsa kahvenin en güzel tonlarını elinde toplamıştı . Sıcak bir çikolataya benziyordu.
Neredeyse hepsi anne ve babasından özellik almıştı .
Yakalsık 15 dk süren ama bana yıllar gelen sessizliği Umay yani öz ablam bozdu .
"Ee konuşmayacak mıyız ? Meselaaa ah mesela ne olmak istiyorsun Ayza ? "
"Bilmiyorum ama mimar olmayı istiyorum. "
"Ee çok şanslısın Alaz'da mimar değil mi Alaz ? "
Başından beri gözlerini kaçıran Alaz bana döndü.
"Evet , yardımcı olurum yani mimar olursan maket falan işinde ... Değil mi oğlum ? "
"Baba bu abla kim ?" Arenin sorusu ile gözlerimi ellerime indirdim .
"Halan Arencim " Umay ablanın dediği ile yutkundum
. Ben daha bir hafta önce abime evlen artık ben hala olmak istiyorum diye baskı yapıyordum .
![](https://img.wattpad.com/cover/342556852-288-k701774.jpg)
YOU ARE READING
Ayzaca #gercekailem#
General FictionBir yıl önce cam çocuğun ne olduğunu öğrendim . Yani aslında onlardan biri olduğumu fark etmem uzun sürmedi denebilir. Cam çocuk kardeşlerinden birinin sürekli aile ihtiyaç duyması sonucu ailenin diğer çocuğa ilgi vermemesi ve onun psikolojik ihtiy...