Miss Amora's Obsession

Chapter 12

"Do you think I'm scared on you Kid?", Parang wala lang sa kaniya ang sinabi ko.

Papalapit na kami sa entrance and I'm more scared, please lang sana di matuloy. Ako pa magiging kontra bida sa buhay niya kapag nawalan siya ng trabaho.

But just like what she wanted, tuluyan na niya akong napalabas. She pushed me dahilan ng pagka tumba ko, hindi lang yun, my knees hurt at nasugatan rin ang siko ko. I don't think I can stand pa.

"Serves you kid. Guards, don't let her in.", Parang nagulat pa ang guard ng makita niya ako. Yes, he saw me kanina. Bumati rin nga siya saakin.

"Pero Director—"

"No more buts, manong.", She said and left us. Kaagad akong nilapitan ni Manong at tinulungang tumayo. Napadaing din ako when I felt that he touched my bruise.

"Miss, okay kalang? Pasensya na kung di kita napagtanggol", sahi ni manong at pinagpag ang likurang bahagi ng damit ko.

Nakatayo naman ako pero kumapit lang ako sa balikat ni Manong guard dahil sobrang sakit talaga, nong pagbagsak ko napa luhod ako bago tuluyang naitukod ang siko ko sa semento. Sobrang sakit talaga.

"Hindi ako okay Manong guard", nahihirapan kung sabi almost crying.

"Sige, gagamotin natin yang sug—"

He was cutted when I saw a one bodyguards na kasama namin kanina tyaka tinulak si manong ng mahina. Siya na ngayon ang tumulong saakin.

"Are you alright Ma'am? Akala ko tumakas na kayo kaya nilibot ko ang building", he said.

Di ko naman siguro masisisi si Kuya kung ganon ang inisip niya, he's loyal to his job..

"Not really kuya, buti tinulungan akong tumayo ni Manong guard. I think I can't walk properly", I said.

"Punta muna tayo sa clinic ng company Ma'am. Pagamot natin ang sugat mo", he said and I nod for agreement.

Kinarga niya ako at dinala sa sinabi niyang clinic, nagpaiwan nalang si Manong dahil may trabaho siya na kailangang gawin, baka siya naman raw ang paalisin.

Ang bait niya.

Pinahiga niya ako sa kama tyaka naman dumating yung babae, pinahuban niya ako ng pants, buti nalang talaga naka pants ako kanina baka nagka bruise din ako sa tuhod, at buti nalang rin ay naka cycling ako.

Bakit pa kailangang hubarin ang pants ko eh masakit lang naman yun, wala namang bruise doon.

"Ahh Miss, bakit pati pants ko huhubarin?", I ask her.

"Baka po na trigger bone niyo, hihilutin lang to ease the pain", she said so I let her nalang.

I saw the bodyguard na may kinakausap siya sa phone, baka siguro sinabihan niya si Ate about this. I wish di siya magka violent reaction, baka last punta ko na rito sa company niya. Her employees are disrespectful, di man lang ako tinulungan kakina. Pinagtatawanan pa ako.

Pinanuod ko nalang ang nurse sa kaniyang ginagawa, after she massage my knees ay di na masyadong sumasakit ang tuhod ko.

She took her equipment na gagamitin to clean my wounds, when the Cotton finally have a contact with my wound ay kaagad ako napa daing. I groan in pain. Mas masakit pa ito kesa sa bumagsak ang grades ko. The alcohol is really that strong to make me tears.

Nahihiya akong humarap sa nurse dahil naiyak ako sa sakit, she said it's normal lang talaga dahil mahapdi talaga ang alcohol. It helps to kill the bacteria ok out wounds para di magka infection kaya di dapat ako umangal na di linisin ang sugat ko.