•Seven•JJK

05

Episode 5~[전정국]

•고등학교•

'Жаяа' ангийн үүдээр оров уу үгүй дадал болсноороо Жонгүг ирэн цүнхийг минь авангаа үнэхээр жаргалтай царай гарган нэрийг минь хэлэх нь нэг төрлийн эгдүү хүрмээр ч нөгөө талаасаа хонгийн турш надтай зууралдах түүний өмнөөс бараг өөрөөсөө залхаж эхлэх аж.

'Нэр минь шившлэгтэй биш Жонгүг өдөрт арав хорин удаа хэлэх шаардлагагүй' хэмээн үглэх үед тэр 'надад бол хэлэхгүй л бол чи алга болчих юм шиг санагдаад байдаг, тэгэхээр бараг л тарни шившлэг гэхэд хилсдэхгүй биз дээ' гэх нь тэр.

Тэгснээ нүүр лүү тун чиг ойртсон оо 'хөөх бодсоноос хурдан идгэж байна шүү, хоёр л хоносон гэхэд' хэмээн хацарт хөнгөхөн хүрэх аядсан аа 'хөндүүр байна уу? Хөөх гэхдээ ногоон туяа орчхож ээ' хэмээн тулсан хэвээр ярьсаар л байх нь тэр.

Тэр өдөр Жонгүгийн дуулсан дууг сонсож суух даа унтчихсан байсан, тэгээд намайг сэрэх үед Жонгүг аавын хутгыг олоод ирчихсэн байснаас гадна халуун ногоотой тахианы шөл хийчхээд намайг сэрэхийг хүлээгээд номхон гэгч нь буйдан дээр сууж байсан юм даа.

'Ямар зоригтой байх юм бэ Жон Жонгүг над руу ингэж их дөхөх зориг байгаа хэрэг үү?' бараг л тулаад ирсэн түүний толгойг хуруугаараа түлхэн холдуулах үед тэр 'гэхдээ юм л бол элдвээр хэлээд хөөгөөд байдаг байснаа больчихжээ' гэх нь тэр.