နေ့လည်စာ စားပြီးတော့ ရွယ်မေ ဖုန်းက ၀င်လာပြီး သူမား အစာအိမ်သွေးကြောပေါက်လို့ ဆေးရုံရောက်နေတယ် ဆိုတာကြောင့်
ကျောင်းပျက်ပြီး ဆေးရုံးကို သွားတော့တယ်။.
.
ရှောင်းကျန့် ညနေကျောင်းဆင်းတော့ busကားမှတ်တိုင်မှာ ကားစောင့်စီးဖို့ မှတ်တိုင်ကို လမ်းလျှောက်လာသည်...ထို့ပေမဲ့ သူနောက်ကို တစ်ယောက်ယောက် လိုက်နေတယ်လို့ စိတ်ထင်နေတာကြောင့်
ရှောင်းကျန့်အနောက်ကို မရဲတရဲလှမ်းကြည့်တယ်..ရိပေါ်က သူရဲ့နောက်ကျောကို အကြည့်စူးစူးကြည့်နေတာကြောင့်ချက်ချင်း ကြက်သီးပါထသွားတယ်..
ထိုနောက် ရိပေါ်က သူကိုကြည့်နေတာသိတာကြောင့် ရှောင်းကျန့်အနားကို အပြေးလာရပ်တယ်..
"ရှောင်း!"
"ဟင် "
"ကားစီးပြန်မလို့လား"
"ကားစီးပြန်မှာ မြင်လိုက်သားနဲ့ !
ကားစီးမပြန်လို့ မင်းကိုစီးပြီးပြန်ရမှာလား!?""သေချာပေါက် ကိုယ်ကိုစီးရင်လည်းရှောင်းက ကိုယ်အပေါ်က ခုန်ဖို့ မမေ့နဲ့ "
"ဘယ်လို?"
"အဟက် "
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး သူလက်ကြားထဲကို ပေါင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..
"ဘာလို့ လာကိုင်ရတာလည်း"
"ဒီအနားက ခါးပိုက်နှိုက်ပေါတယ် "
"အဲ့တာ လက်ကိုင်တာနဲ့ ဘာဆိုင်လည်း"
"ဆိုင်ဆိုင်မဆိုင်ဆိုင် ကိုင်ထားချင်တယ်"
ရိပေါ်ပြောစကားကြောင့် ရှောင်းကျန့် ပြန်ချေပဖို့ စကားရှာမရတော့။
ရိပေါ်က တကယ်ကို လူဆိုးလေး စကားကို ကတ်သီးကတ်သက်လည်းပြောတက်သေး..
ဥပမာ ကိုယ်က အကောင်းပြောနေရင်တောင် သူက ဟိုဘက်အခြေအနေအထိ တွေးပြောတာ..ဟူးး...
"ရှောင်း ဘာလို့ သက်ပျင်းချနေတာလဲ
ကိုယ်ကြောင့်လား""ဟို ဟို..."
"ကိုယ်ကြောင့် ဆို ရှောင်း စိတ်မရှုပ်စေရဘူး"
![](https://img.wattpad.com/cover/347634739-288-k658179.jpg)
YOU ARE READING
" 𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐫𝐞 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭 𝐀𝐧𝐝 𝐋𝐨𝐯𝐞"[𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝]
Fanfictionလူတစ်ယောက်ကို စတွေ့ကတည်းကတစ်ဘ၀လုံးစာ ချစ်မိလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး