The Afton's Era #7 (The Rise Of Afton)

0 0 0
                                    

Ve böylece Michael sadece kendi suçluluk duygusuyla, hastane odasıyla, haplarla, çiceklerle kardeşinin ölümüyle ilgili anılarla uğraşmakla kalmayacak, aynı zamanda gerçek kabuslarla, sesin yarattığı yanılsamalarla da yüzleşecekti. Michael da bunları asla unutmazdı. Yıllar sonra bir güvenlik görevlisi olarak seyir defterine (Dipnot: Bu defter gerçek hayattaki FNaF Survival Logbook kitabıdır. Bu kitap Michael tarafından yazılmıştır.) hâlâ onların resimlerini çiziyordu. Ancak tüm bu ekstra projeler ev hayatının daha da fazla acı çekmesi anlamına geliyordu. O, olmayan bir baba ve var olmayan bir kocaydı, karısını soğuk ve yalnız bırakıyordu. Ve ofisini terk etmesi ve ailesiyle görüşmesi yönündeki defalarca taleplere rağmen,  defalarca reddetti ve ona ayrılmaktan başka seçenek bırakmadı. Ve tüm bunlara rağmen, kalıcı bir his vardı. William'ın işi henüz bitmedi. Serbest kalmanın nasıl bir his olduğunu, özgür olmanın nasıl bir his olduğunu tatmıştı. Charlie'nin öldürülmesi onun içindeki bir şeyin kilidini açmıştı ve daha fazlasını istiyordu. 26 Haziran 1985. Altın rengi Bonnie takını giyerek, kimse bakmadığında çocukları teker teker pizzacının arka odasına götürdü. İlk başta temkinli davrandı. Onları pasta ve kurabiye vaatleriyle cezbederdi. Onlara köpeklerinin öldüğünü söyledi. Ev ödevlerinde yardım isterdi. Susie ilk oldu. İlkini asla gerçekten unutamazsın. (FNaF 7: UCN Withered Chica sesleri:) "I Was The First", "I Have Seen Everything.". Peki cesetleri nereye saklamalı? Dışarı çıkamazdı, biri onu görürdü. Onları hiçbir zaman bulunamayacakları ve binayı asla terk edemeyecekleri bir yere saklamak zorundaydı. Doldurulmaları gerekiyordu. Elbiselerin işine doldurulmuş. Zaten kendisi dışında kimse bu şeyleri muhafaza etmiyordu. Ve böylece Susie Chica'ya gidecekti, Fritz Foxy'e, Jeremy Bonnie'ye ve Gabriel de Freddy'e. Ama kolaydı. Çok kolaydı. Ve söndürdüğü her küçük hayatla birlikte yalanları daha da büyüyordu. Evleri yanıyordu, kaçırıyorlardı. Tüm iddiaların boşa çıktığı sonuncusuna kadar. Şiddete başvurmasına izin verdi. Çok şiddetli. Cassidy'nin cesedi diğerlerinden çok daha kanlı ve kırıktı. Kendisinin çok ileri gitmesine izin vermişti. Onu, öldürmemesi gerekeni. Artık aktif animatronik kalmadığından, cesedi sahne arkasında kalan tek kostümün içine itti. Uzun zamandır unutulmuş sarı Fredbear, artık yaşlandıkça kırılmış ve rengi solmuş. Tıpkı Cassidy'nin kırıldığı gibi, oğlununda kırıldığı gibi kırılmıştı.

Five Night's at Freddy's Oyunun HikâyesiWhere stories live. Discover now