Chapter 38: Accounting Equation

Magsimula sa umpisa
                                    

Gan'on pa rin ang puwesto namin. Usthero was on my left side while her girlfriend was on my right side. We were mix in to the other group which are acquaintances of Ezebel as they discussed about our group project.

Kumakain lang ako habang si Usthero ay nakamasid lang direkta sa akin. I wanna hit him on the head for him to stopped dahil pinagtitinginan na kami, but then, I let him do what he wants. Maybe he was just goofing around to observe my dying soul suffering by his staring eyes.

Napapansin iyon ng mga kasama namin pero napupunta ang pokus nila kay Ezebel dahil kinakausap sila nito. They felt something weird and different to the three of us. Hence, without the initiation to utter about it, they went to the flow of the conversation as they did not mind our prevailing businesses.

Hindi ko maubos ang hotdog ko na aking kinakain kaya itinapat ko ito sa bibig niya para ipangtakip sa pagmumukha ko. Parang nalulusaw na ang mukha ko sa titig niya. Kinagatan niya ang hotdog ko hanggang sa halos lunukin niya iyon ng buo nang hindi naalis ang tingin sa akin. Malaya na ulit siyang pinagmamasdan ako nang walang hadlang.

I felt his burp touch my cheeks.

F*ck this guy.

May nais talaga itong malaman sa akin.

"You could just ask me if that served you peace."

Natigilan ang lahat sa sinabi ko at natahimik. Hindi ulit tumugon si Usthero sa akin. Dahil doon bumalik ulit silang lahat sa ginagawa at gumawa ng ingay para masira ang katahimikan.

That provides me a light bulb.

Alam ko na ang nais nitong mangyari but I won't let him have it. Magsawa siya sa kakatingin sa akin.

__(=_=)__

NASA CLASSROOM na ulit kami after recess.

"I wanted to go to the comfort room." Sabi ni Ezebel.

At this situation, Usthero will come to accompanied his girlfriend to the comfort room but as of now he wanted to stay at me while staring at my f*cking retarded face.

Nagkayayaan ang mga kababaihan kasama si Ezebel hanggang sa tuluyan na silang umalis. Kaming dalawa na lang ni Usthero ang naiwan sa seat rows namin.

Nahihirapan na ako sa ginagawa ng lalaking ito, kaya pagbibigyan ko siya.

Nilingon ko na siya. At halos dumikit ang mga ilong namin. Lumayo ako ng kaunti.

As I fight back to stare at his blank face, maraming lumabas na datas and informations sa mga mata ko. This is the perk of having a special ability of an eyesight. I scrupulously forecasted his statistical reactions and facial movements in record. Hindi naging hadlang ang black tattoo ko sa aking mga mata.

We had a stare fight.

Sa tagal nang aming titigan, hindi pa kami natitinag at napapakurap. We turned things into a difficult one to read mind in our blank faces. Sa posisyong ito, malaya niyang pinag-aralan ang mukha ko na tila ngayon niya lang ako nakita nang mukhaan.

Lumapit pa siya sa akin nang masinsinan at pinatong ang braso niya sa balikat ko as he locked me up in this state. Gumuhit ang ngiti sa labi niya. Doon ako nakaramdam ng ilang. He was being fraudulent but I won't let his delusive moves hinder my eye projection. Mas magaling pa ako sa kaniya na pakikipagtitigan nang hindi kumukurap.

The ABM class got engage in this silent battle. Pinalibutan nila kami. Ang iba ay naeenganyo kaming panoorin at may mga ilang kakabaihan ay umiimpit sa kilig at tinutukso kami at gustong itulak sa isa't isa dahil ilang inches na lang magkakahalikan na kami.

K-12 War Series #1: Academic SeasonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon