The Training (Nederlandse versie)

Hoofdstuk 1

Charlotte

Ik word wakker uit een slaap zonder dromen, en vraag me af waar ik ben. Ik sta op, kijk om me heen, en zie dat ik in een kooi zit opgesloten. Ik beuk gefrustreerd tegen de kooi aan. Of toch niet, want mijn linker achterpoot zit met een ketting vast aan een pin in het midden van de kooi, waardoor ik net niet bij de kooi zelf kan. Irritant. De kooi heeft ook een deur, waar ik ook net niet bij kan. Ik kijk naar de omgeving buiten de kooi en zie een bos met een kleine rivier erdoorheen. En ik zie een grote klok aan het plafond hangen, want ja, er is een plafond, het lijkt er namelijk op dat ik in een grot ben. De klok staat op 7:55. Dat is het.

Jane

Ik word wakker uit een droomloze slaap, en ik vraag me af waar ik ben. Dat duurt maar even, want dan zie ik dat ik in een boom zit, ik een nest, die lijkt op die van een vogel. Ik besluit er voorzichtig uit te klimmen voor het geval de vogel van wie het nest is straks terugkomt en ik ongewenst bezoek ben. Jammer genoeg gaat dat niet. Ik zit namelijk vast aan de boom. Mijn armen en benen zitten vast aan de boom, maar wel zo dat ik een klein beetje bewegingsvrijheid heb. Ik probeer nog even los te komen, maar geef het op als ik merk dat het geen zin heeft. Ik kan ook niet echt om me heen kijken, jammer genoeg. Het enige wat ik zie is dat ik in een grot ben. Nogal vreemd vind ik, vanwege de bomen. De boomtop is omringd met een krachtveld, heb ik ook opgemerkt. Het krachtveld gloeit soms een beetje grijsachtig op. Aan het plafond hangt een klok. Hij staat op 7:55.

Cosmo

Ik word wakker uit een slaap zonder dromen, en vraag me af waar ik ben. Ik lig met mijn handen achter mijn rug vastgebonden op mijn buik op een bed van stro. Ik probeer op te staan, maar dat gaat nogal moeilijk. Ik moet me eerst op mijn rug draaien, dan een kwartslag draaien en dan gaan zitten. Het doet een beetje pijn, maar dat is het ook wel. Ik bekijk mijn omgeving, en stel al snel vast dat ik in een luchtbubbel zit, en dat die luchtbubbel onder water zit. Er is ook een deur, die moeilijk te onderscheiden valt van de rest van de bubbel. Er hangt verder een klok aan een van de wanden van de bubbel, hij staat op 7:55.

Charlotte, Jane en Cosmo

Na nog vijf minuten te hebben gewacht, staat de klok op 08:00. Ik hoor een luide klik, en mijn boeien gaan los. En de deur gaat open.

Jane

De deur gaat open, want ja, er was een deur. Hij was onzichtbaar bij het platform, maar nu de klok op 08:00 staat, gloeit hij blauw op. Hij zit aan de onderkant van het krachtveld. Ik ga voorzichtig zitten, en ik kijk naar mijn polsen, die nogal pijn doen. Ik zie dat er rode strepen op mijn polsen staan, waarschijnlijk door de boeien. Ik ga staan en test of alles het nog goed doet, en dat is gelukkig wel zo. Opeens voel ik iets in mijn rug en word ik uit de boom geduwd. Ik schrik me kapot en ben bang dat mijn laatste 5 minuten geslagen hebben. Ik probeer me nog ergens aan vast te grijpen, maar dat lukt niet meer. Ik zie dat het best ver vallen is, en wacht tot ik neerkom, misschien dood en anders zeker erg gewond, maar op het laatste moment, vlak voor ik de grond raak, voel ik dat ik word tegengehouden en omhoog vlieg. Ik vlieg weer omhoog, geen idee wat er gebeurt. Ik zie dat ik werd geduwd door een tak van de boom. Ik val opeens weer naar beneden maar word weer op het laatste moment opgevangen, maar dit keer zweef ik het laatste stukje langzaam naar de grond en zodra ik neerkom blijf ik even op mijn rug liggen.

Cosmo

Zodra de deur opengaat, stroomt er direct water naar binnen, en ik probeer naar de uitgang te komen terwijl ik mijn adem inhoud. Het water lijkt me gek genoeg naar de ingang toe te trekken in plaats van me ervandaan te duwen, waardoor het allemaal sneller gaat dan verwacht. Zodra ik buiten de ruimte ben, begin ik zo snel als ik kan naar boven te zwemmen. Ik kan immers niet oneindig lang mijn adem inhouden. Ik probeer het zo lang mogelijk, maar na een tijdje lukt het echt niet meer. Ik voel alleen een gek gevoel aan de zijkanten van mijn nek, en ik voel eraan. Ik voel spleten ontstaan, en opeens kan ik weer ademen. Mijn benen voelen ook heel raar, en wanneer ik naar beneden kijk, zie ik dat ik geen benen meer heb, maar een dolfijnenstaart. Ik schrik me kapot, en even lukt het me toch niet om te ademen vanwege de schrik, maar zodra ik ben bijgekomen van de schrik, flap ik een paar keer met mijn staart en ik schiet omhoog. Ik ben zo boven en schiet de lucht in, maak een salto en juich, voor dat ik weer in het water beland. Ik zwem nog een beetje rond, maar ik zwem een beetje te snel en bots tegen een rots aan. En alles wordt zwart.

Charlotte

Zodra ik van mijn boeien ben bevrijd en de deur opengaat storm ik naar buiten. Mijn doel is de rivier, om eindelijk wat te drinken. Ik ben uitgedroogd. Ik heb geen idee hoelang ik daarbinnen opgesloten heb gezeten, maar het moet lang zijn geweest. Ik heb ook honger, dus ik ga op zoek naar een prooi. Zachtjes sluip ik rond, en na wat een halfuur lijkt te zijn geweest (de klok aan het plafond zegt dat het maar een paar minuten moeten zijn geweest) zie ik een meisje op de grond liggen, en ik hoop dat ze me niet opmerkt en gewoon blijft liggen. Opeens komen er boomwortels uit de grond die het meisje met haar armen en benen aan de grond vastketenen, en ik spring op haar af.

Jane

Ik lig op de grond bij te komen van de schrik van net, wanneer ik tussen de struiken een schaduw zie bewegen. Na nog even gekeken te hebben, besluit ik dat het niets is en doe ik mijn ogen dicht. Opeens voel ik dat mijn armen en benen tegen de grond worden gedrukt, en er komt ook iets over mijn mond heen, waardoor ik niet om hulp kan schreeuwen. Fijn. Ben ik net weer los, zit ik alweer vast. Een paar seconden later voel ik hoe iets op me springt, en zie ik dat het een wolf is, en hij ziet er hongerig uit. Ik probeer los te komen, maar hoe meer ik worstel, hoe strakker de planten komen te zitten. Dus ik geef het maar op en wacht op de dood. Maar dan gebeurt er iets onverwachts: de wolf gaat van me af en ik word helemaal nat. Gelukkig, ik ben gered.

Cosmo

Zodra ik weer bij bewustzijn ben gekomen, lig ik aan de kant van het water, en zie ik dat het water om me heen cirkelt. Ik sta op en wapper een beetje met mijn handen om me heen. Alsof ik daarmee het water weg kan halen. Maar er gebeurt wel iets. Het water wappert namelijk met mijn handen mee. Ik steek mijn hand naar voren, en er komt een waterstraal in die richting. Ik hoor geritsel in de struiken en loop ernaartoe, waarna ik een meisje op de grond zie liggen met een wolf op haar, haar armen en benen vastgepind op de grond door boomwortels en ook nog een boomwortel voor haar mond zodat ze niet om hulp kan roepen. Het eerste wat bij me opkomt is die wolf wegjagen met behulp van water, dus ik steek met mijn arm in de richting van de wolf. Van alle kanten komen heel kleine waterdruppeltjes aanvliegen. Van de blaadjes en van het gras. Dauw. Het vormt een bol voor mijn hand en zodra er genoeg is verzameld schiet het op de wolf af in de vorm van een waterstraal. De wolf schrikt en wordt van het meisje afgeduwd door de kracht van het water, waarna ook de boomwortels in de grond verdwijnen. Het meisje staat op en zegt tegen me: 'Deed JIJ dat!!!???' 'Ik denk het', is mijn antwoord.

Charlotte

Opeens word ik vanaf rechts helemaal nat, en ik word naar links geduwd door de kracht waarmee het water tegen me aan komt. Ik stoot mijn hoofd tegen een boom aan, en zie wazig. Wat ik nog wel zie is dat het meisje opstaat en aan een jongen vraagt: 'Deed JIJ dat!!!???', en dat de jongen antwoordt: 'Ik denk het'. Ik voel me raar en voel dat mijn staart verdwijnt, mijn oren op een andere plek gaan staan en een andere vorm aannemen, mijn snuit opeens anders aanvoelt dan normaal. Mijn hele lichaam voelt raar, en ik heb opeens kleren aan.