အပိုင်း ၅၃

Start from the beginning
                                    

"ဗျာ"

"ခုနကဆေးစစ်ချက်လာယူသွားတာအဲ့တာကိုကွန်းအသင်္ချေတို့စာရွက်မဟုတ်ဘူးခင်ဗျတစ်ခြားတစ်ယောက်ရဲ့စာရွက်ပါ အဲ့တာပြန်လဲဖို့ဆက်တာပါဗျ ကျွန်တော်တို့ကလဲနာမည်မတပ်လိုက်ရတော့မှားယူမိသွားတာဖြစ်မယ်ခင်ဗျ"

"ဪ"
ဆိုကာကွန်းတို့ဘာပြောနေလဲဆိုတာစပ်စုနေသည့်သုတကိုကွန်းတစ်ယောက်မျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့ကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့

"ဟုတ်ဒါဆိုကျွန်တော်ပြန်လဲပေးလိုက်ပါ့မယ်"

"ဟုတ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ"

"ရပါတယ်ဗျ"
ဆိုကာဖုန်းချလိုက်ရင်းသုတဘက်ကိုလှည့်ကာသုတရဲ့ညှို့သကျည်းကိုတစ်ချက်ကန်လိုက်သည်။သုတလဲရုတ်တရတ်ဆိုတော့အရမ်းနာသွားကာမြေကြီးပေါ်ဒူးထောက်မိသွားသည်။

"အ!!"

"မင်း!! ငါသေချာမမေးဘူးလားမင်းယူလာတာစာရွက်မှန်ရဲ့လားလို့"

"မေးပါတယ်boss"
အကန်ခံရတဲ့ခြေထောက်လေးကိုပွတ်ကာပြန်ဖြေသည်။

"အဲ့တော့မင်းဘာပြန်ပြောလဲငါ့ကို"

"မှန်ပါတယ်ဆိုပြီးပြန်ဖြေတာပါ"

"အေးမင်းမှန်ပါတယ်ဆိုတဲ့စာရွက်ကတခြားလူရဲ့စာရွက်ကြီးကွ!!"

"ဗျာ!!!"

"သွား အခုသွားလဲချည် သွား!!"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါboss"
သုတလဲအလျင်အမြန်ထကာကွန်းဆီကစာရွက်ယူပြီးကားပေါ်တက်ကာပြန်သွားလဲလေသည်။
ကွန်းတစ်ယောက်ရင်ထဲကအလုံးကြီးတစ်လုံးကျသွားလေသည်။ထပ်ပြီးအဲ့ဒီနေရာမှာပဲသုတကိုထပ်စောင့်နေသည်။
နောက်တော့သုတပြန်ရောက်လာသည်။သုတဆီကစာရွက်ထပ်ယူလိုက်ပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့မှသူ့ရင်ထဲအလုံးစုံအေးသွားရတော့သည်။

'ပယင်းကmpregဖြစ်နေတာပဲ'

"Yessss!!!!"
သုတလဲအခုမှစိတ်အေးနိုင်တော့သည်။ဒီတစ်ခါပါမဟုတ်ရင်သူခေါင်းပြတ်မှာအသေအချာပင်ဖြစ်သည်။သုတဆီကကားသော့ယူလိုက်ပြီးပယင်းဆီသွားဖို့ပြင်နေစဉ်ဖုန်းထပ်လာတာနဲ့ကြည့်လိုက်တော့ဟိန်းမြတ်ဖြစ်နေသည်။

ပုဂံမြေကိုတိုင်တည်၍Where stories live. Discover now