Bir sevmenin, bir çift zümrüt yeşile bin defa dolacağını bilemezdi insan. Hayatını onu bulmak için adayacağını, ömrünün onu arayarak yol alacağını...
Bilememişti Yüzbaşı, Kara; Bir hayatına binlerce acı dolduracağını, bir bakışa defalarca hayat sığd...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Her bir yorumunuz benim için çok önemli. Hepsini tek tek okuduğumdan ve hepinize ayrı ayrı cevap vereceğimden şüpheniz olmasın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm: "Onunla ya da Onsuz"
🔗
Kimse gelmedi arkamdan.
Bir ihtimal, sadece bir ihtimal belki biri gelir ve ne olduğunu sorar diye düşündüm ama hiçbiri olmadı. Beklemedim desem yalan olur çünkü gerçekten bekledim. Sadece kısa bir an arkamı döndüm ve gelen gidene baktım. Keşke bakmasaydım. Zaten gelen de giden de yoktu. İnsanlar neden beni görmezden geliyorlardı? Ben neden bunu yapamıyordum? Belki de gerçekten de sevilecek bir tarafım yoktu benim. Acı çekmeye gelmiş bile olabilirdim. Kim, hangi amaçla beni severdi ki? Sevilecek neyim vardı?
Bu, bu gerçekten çok kırıcıydı. Ufak bir boşlukta olsa beni sevmişlerdir diye düşünmüştüm ama onlar bana durmam gereken yeri göstermişlerdi. Ben yolun karşısındaki kadındım. Kimse yol değiştirmek istemediği sürece beni görmeyecekti. İnsan görünmez olsaydı en az benim kadar görünür olurdu herhalde.
