Bir sevmenin, bir çift zümrüt yeşile bin defa dolacağını bilemezdi insan. Hayatını onu bulmak için adayacağını, ömrünün onu arayarak yol alacağını...
Bilememişti Yüzbaşı, Kara; Bir hayatına binlerce acı dolduracağını, bir bakışa defalarca hayat sığd...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Her bir yorumunuz benim için çok önemli. Hepsini tek tek okuduğumdan ve hepinize ayrı ayrı cevap vereceğimden şüpheniz olmasın...
🔗
Serçe kadar yüreğimin, gökyüzü kadar sancısı var.
[La Edri]
🎼 Cem Adrian - Kül Fikret Kızılok - Gönül Perdenin Ardındakiler & Mark Elıyahu - Uzaklara Savrulalım
Kader insanı yalnız bırakmazdı. İnsan kaderi yalnız bırakmıştı.*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
4.Bölüm: "Sallanmayan Salıncak"
🔗
Gözlerimi kapatmamla açmamın arasında çokta bir süre yoktu. Daha güneş doğmamıştı ama uzaklarda, ufka doğru yükselmeye başladığı yerde hafif bir kızıllık vardı. Pamuğu andıran bulutlar bile bu kızıllıktan nasibini almış, uçuk tonda bir turuncuya bürünmüştü. Hava soğuk olmasın yansıra rüzgarlıydı da. Esinti ile birlikte dans eden kiraz ağacının yaprakları, bir balerin gibi süzülürken bir kaç minik tomurcuk yere, çimenlerin üzerine düşmüştü.
Avuçlarımın arasında tuttuğum kupayı daha sıkı kavradım.
Uyku tutmamış ve erken uyanmıştım. Yatakta öylece uzanmaktansa kendime kahve koymuş ve güneşin doğuşunu izlemek için verandaya çıkmıştım. Bir çok şey düşünüyor gibiydim ama düşünmüyordum da. Aklım Araz da kalmıştı. En son ki hali gözümün önünden bir türlü gitmiyordu. Bakışlarında ki o özlem o kadar belirgindi ki kör olsam bile görebilirmişim gibi geliyordu. Onun da özlem duyduğu bir annesi vardı. Annesinin neden öldüğünü merak ediyordum. Ölmüş müydü bilmiyorum ama yaşıyorsa bile Araz onu görmüyor olmalıydı.
