Bir sevmenin, bir çift zümrüt yeşile bin defa dolacağını bilemezdi insan. Hayatını onu bulmak için adayacağını, ömrünün onu arayarak yol alacağını...
Bilememişti Yüzbaşı, Kara; Bir hayatına binlerce acı dolduracağını, bir bakışa defalarca hayat sığd...
Bir çift göze aşık olursun, sonra bütün gözlere kör.
[CEMAL SÜREYYA]
🔗
Balıkçı oltayı attı okyanusa. Kaderine bir yaralı balık düştü. Çekti makarayı. Yaralı balık ipin ucunda can havliyle süzüldü.*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KADER DÜĞÜMÜ
08.08.2023
🔗
29 Aralık 2010 - Konya
Çocukken her şey daha kolaydı. Gülümsüyordun ve herkes ne kadar tatlı olduğundan bahsediyordu. Ağlıyordun, neye ihtiyacın olduğunu söyleyemeyeceğin için seninle ilgileniyorlardı. Annen, baban pır dönüyordu etrafında. İlgi sadece senin üstündeydi. Belki bir abin veya bir ablan vardı. Küçük parmaklarından tutmuşlar ve seninle birlikte kutu kutu pense oynuyorlardı. Aralarına yeni bir oyun arkadaşı gelmişti sanki. O kadar heyecanlıydılar ki pencereden onları izleyen anne babalarından haberleri bile yoktu.
Ama maalesef bazılarımız o kadarda şanslı değildik. Çünkü bazı çocuklar büyümeden büyümek zorunda kalıyordu. Kader diye bahsettiğimiz şey aslında büyümekti. İşte bu bir büyüme hikayesiydi. İşte bu Baha Sungur'un yok oluş hikâyesiydi.
Bu yüzmeyi bilmeyen bir balığın, okyanusta yaşama hikâyesiydi. Bu kör bir balığın, balıkçının ağına takılma hikâyesiydi.
Balık kendisiydi ama yem olmuştu. Balıkçı onu diğer balıkları kandırmak için kullanmıştı.
Baha Sungur. Aslında adı kadar bile yer kaplamıyordu bu küçük kız dünya da. Koyu, uzun, dalgalı saçları, annesinin ölümünden sonra tek başına kesmeyi öğrendiği yamuk yumuk minik kâkülleri, beyaz ama utanınca kızaran yanakları ve bir bakanın bir daha bakmak isteyeceği, babasından aldığı ve ondan ona kalan tek hediyesi olan zümrüt yeşili gözleri. Her şeyiyle küçük bir kızdı ama bu küçük kız dünyanın ne kadar berbat bir yer olduğunu, daha yedi yaşındayken, bir okul koridorunda öğrenmişti.
