4.Bölüm: Teklif

450 43 61
                                    

MÜSLİST

4.Bölüm: Teklif

~~~

"Hira!"

Gözlerimi açtığımda yanağımda hissettiğim sıcaklıkla görüş açıma tanıdık bir sima girmişti.

"Bana ne oldu?" Dedim uyanır uyanmaz çatallaşmış sesimle.

"Bilmiyorum ki, birden bayıldın." Diye cevapladı beni Ayhan bey.

Yavaşça doğrulup etrafıma bakındım, yine bir hastane odasındaydım ve yatakta yatıyordum.

Bacağımı hafif bir şekilde kıpırdatmak istediğimde bacağımda olan alçının ağırlığı yüzünden kıpırdatamamıştım.

Bacağımda keskin bir sızı hissettiğimde ufak bir inleme kaçtı dudaklarımın arasından.

"İyi misin?" Diye sordu yanımda olduğunu bir anlığına unuttuğum Ayhan bey.

"Bacağım... sadece bacağım biraz sızladı."

Kafasını salladığında kapıya doğru ilerlemişti, "ben hemşireyi çağırayım." Dedi ve kapıyı açarak odadan çıktı.

Odada kendimle başbaşa kaldığımda yastığı yatağın başlığına dayadım ve sırtımı yasladım.

Neden bayılmıştım ben?

Düşünceler zihnimi ele geçirirken kapının açılma sesi gelmişti.

Düşüncelerimden sıyrılıp gelen kişiye çevirdim bakışlarımı.

Mavi harelerle buluşan kahvelerim elektrik çarpmışçasına vücuduma şok dalgaları yaymıştı.

Asaf?

İçeriye adımlarken sertçe yutkundum, zihnimde bayılmamın nedeni olan sahneler canlanırken bakışlarımı gözlerinden alamıyordum.

Ellerim korkuyla şalımı yoklarken kaza geçirdiğim zaman hastanede gördüğüm rüya gelmişti aklıma.

Seni seçtim Hira...

Neden korktuğumu bile bilmiyordum ama korkuyordum. Sanki bana zarar verecekmiş gibi yatağa doğru yavaş adımlarla ilerlerken yerime sinmiştim.

"Hira..."

Adımı söylediği anda tüylerim nedensizce ürperirken tekrar yutkunmuştum.

Yatağın ucuna geldiğinde duraksamıştı. Kaşlarımı çatarak beklemeye başladım, ortam sessiz ve gergin bir atmosferle çevriliydi.

Bayıldığımda bilincimi kaybetmeden önceki çaresiz bakışları gelmişti aklıma.

"Neden dövmeme baktığında bayıldın?"

"Neden seninle çalışmamı istiyorsun?"

İkimizde aynı anda konştuğumuzda birkaç saniye birbirimize bakakaldık. Bir süre odada sessizlik tekrar hakim olduğunda ilk konuşma cesaretini ben gösterdim ve sorumu yineledim.

"Neden seninle çalışmamı istiyorsun?"

Anın gerginliğinden bana mı öyle geldi yoksa gerçekten yaşandı mı bilmiyorum ama saliselik olarak tedirginlikle gözlerini kaçırıp tekrar bakışlarını gözlerime sabitlemişti sanki.

"Azimlisin."

Tek bir kelime söyleyerek cevaplamıştı beni; azimlisin. Azimli olduğum için mi onun yanında çalışmamı istiyordu yani? Saçmalık!

MÜSLİST (Adem'in soyundan olanların aşk-ı münakaşası)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin