YENİ OKULUM

13. BÖLÜM ~KAÇIŞ~

"Bana bak sen bana! Beni kızım küçük değil mi? Ezgi'nin yaşadıkları zaten ağır! Gelmiş bana ne anlatıyor."Annemin adamın üzerine yürümesiyle babama annemi durdurmak için adamın önüne geçti.

Artık konuşulanları dinlemek istemiyordum.

Kimseye birşey demeden ayağa kalkıp üst katta çıkan merdivenlere yöneldim. Meriç'in odasına girip kendimi yatağa attım.

Ağlamak istiyordum.

***

2. Gün sonra ...

Odamın camını açıp sandelyemi alarak açık camın yanına gidip oturudum. Biraz hava almak istiyordum.

O gecenin üzerinden iki gün geçmişti. Ve ben o iki gün içerisinde odamdan pek çıkmamıştım. Ve kimseylede konuşmamıştım. Yağız merak edip bize yanıma gelmek istediğinde uyumuş numarası yapıp görüşmemiştim onunlar.

Meriç ne yapıyor? Yada Arim ne yapıyor bilmiyordum. Peki ya Aslı? Bizi öylece bırakıp gitmişti Almanya'ya. Şimdi ne yapıyordu? Kesin gezip tozuyordur. Başka ne yapacaktı ki?

O adam hala yoğum bakımdaydı. Polisler uyamasını bekliyordu. Şuanlık bizim için gelmemişlerdi. Çünkü Aslı'nın Avukatı, Meriç ve benim Avukatlarımız olaylar ilgileniyorlardı. Kamera görüntüsü bulamamışlardı. Eğer bulurlarsa bizi alamaya gelmeleri çok sürmezdi.

"Ezgi kalk!" Annemin aniden odamın kapısını açıp içeri girmesiyle kokuyla irkildim. Ne oluyordu?

Korkuyla," Anne!"dediğimde. Annem hızlıca dolabımın üzerindeki bavulumu alıp. Dolabımı açtı.

"Ne oldu anne? Ne yapıyorsun?"

Babam odamın kapısını kapatıp içeri girdiğinde dönüp ona baktım. Birşeyler olmuştu.

"Ezgi kızım sizi burdan gitmeniz gerekiyor." Babamın gözlerinin içine Korkuyla bakıp ağlamaklı bir sesle konuştum." Baba ben bir yere gidemem! Yapamam. Kokarım!"dememle gelip yüzümü elleriyle avuçlayıp gözlerinin gözlerime sabitleyip bana baktı.

"Dinle benim güzel kızım. Şimdi Anıl'ın vefat ettiğini öğrendik. Kafasına aldığı darbeden kaynaklı olduğunu söylediler. Beyin ölümü gerçekleşmiş. Polis ondan birşey öğrenemez artık. Ve senin davan! Bizim davamız hala devam etmekte. Gelip bizi sorguya alacakları kesin olduğunu söyledi avukat. Sen bu işe karışmayacaksın Ezgi! Aslı gitmekte haklıydı. Meriç'in babası sayesinde Aslı'nın ailesi ile iletişime geçtik. Size orda seve seve yardımcı olacaklarını söylediler."demesiyle gözüm den bir damla yaş aktı.

"Baba bu kaçmak demek! Şüpheli olarak görürler bizi!"

"Evet öyle olacak. Ve sizi sorugu için bile nezarete alabilirler. Ben ve annen bunu kaldıramayız. Olay açığa kavuşup mahkeme olana kadar orda kalmanızı istiyoruz! "

"Baba ben yapamam!" Bu kez kendimi daha fazla tutamamıştım ve ağlamaya başlamıştım.

"Hadi anne ne yardımcı olalım yarım saat içinde havalimanında olmamız gerekiyor."dedi babam. Göz yaşlarımı elimin tersiyle silip annemin yanına giderek bavulumu hazırlanmasına yardımcı oldum.Gidiyorduk! Biz istanbul'dan gidiyorduk.