Let It Be

Κεφαλαιο 26

Φοβάμαι. Όχι για μένα για την Άννα.. Αν την έχουν πειράξει!
Βασ: Έτοιμος?
Αρ: Ναι
Ο Βασίλης έσπασε την κλειδαριά και μπήκαμε μέσα.
Αρ: Πάμε γρήγορα!
Αρχίσαμε να τρέχουμε παντου για να τις βρουμε. Βρήκαμε τα κορίτσια πίσω από μια πόρτα. Μέσα στο σκοτάδι μόνες τους..
Α: μνμννμμ φωναζε αφού τις κλείσει το στόμα και έκλαιγε ταυτόχρονα.
Αρ: Εγώ είμαι μικρή μου μην ανησυχείς  είπα και άρχισα να την λύνω.
Αρ: Βασίλη λύσε την Νεφέλη να φύγουμε.
Α: Έχει κάμερες!!
Βασ: Τι?
Νεφ: Έχουν βάλει κάμερες!
Αρ: Πρέπει να φύγουμε. Τώρα!
Αρχίσαμε να τρέχουμε όλοι μαζί.
Βασ: Αρη είναι πίσω μας!
Άρχισαν να μας πυροβολούν
Αρ: Πέστε κάτω!

Βγάλαμε και εγώ με τον Βασίλη τα όπλα και προσπαθουσαμε να τους καθυστερησουμε.
Βασ: Παρτες και φύγε
Αρ: Δν σε αφηνω μόνο σου Βασίλη. Όχι ξανά..
Η Άννα ήταν τρομαγμένη. Με κοιτούσε με φόβο. Πρώτη φορά με κοίταξε έτσι.
Έχασα τον έλεγχο σταματησα να πυροβολαω. Ένας από τους άλλους με σημαδεψα. Ο Βασίλης πηδηξε μπροστά μου και έφαγε αυτός την σφαίρα.
Αρ: Βασίλη!
Βασ: Φύγε τώρα! Θα τους καθυστερήσω.
Είπε ενώ είχε πέσει στο πάτωμα και προσπαθούσε να τους κρατήσει για να μην μας ακολουθήσουν.
Αρ: Θα γυρίσω!
Πήρα τα κορίτσια και τα έβγαλα έξω.
Ο Κώστας ήταν απ έξω με το αμάξι.
Αρ: Παρτες γρήγορα! Τις έδωσα στον Κώστα και έτρεξα στον Βασίλη.
Α: Άρη μηηη είπε κλαίγοντας
Δν έδωσα σημασία. Δν μπορούσα να τον χάσω. Έτρεξα μέσα όσο πιο γρήγορα μπορουσα. Τον βρήκα εκεί που ήταν να προσπαθεί ακόμα να τους σκοτώσει. Άρχισα και εγώ για να γλιτώσουμε.
Κάποιοι πέθαναν..  Κάποιοι τραυματιστηκαν και Κάποιοι έφυγαν.
Αρ: Πάμε γρήγορα.
Πέρασα το χέρι του γύρω μου και τον σηκώσω. Είχε χάσει τις αισθήσεις τους..
Το αμάξι περιμενε ακόμα απ έξω.
Κ: Μπείτε γρηγοραα
Έβαλα μέσα τον Βασίλη και φύγαμε.
Αρ: Στο νοσοκομείο! Πιο γρηγοραα

Φτάσαμε στο νοσοκομείο. Τον έβγαλα από το αμάξι και τον σήκωσα για να τον βάλω μέσα.
Αρ: Γιατρός! Γρήγορα!
Τον πήραν..  Έτσι απλά. Και εγώ έμεινα εκεί.

Άννα POV
Έτρεξα από πίσω του.. Τον βρήκα στον διάδρομο να κοιτάει στο βάθος. Τον αγκάλιασα.
Α: Θες να κάτσουμε? Είπα και με αγκάλιασε και αυτός.
Αρ: Μου έλειψες..
Α: Κι εμένα μου έλειψες είπα και τον φίλησα.
Αρ: Πάμε να φας
Α: Τι?
Αρ: Πάμε να φας. Από πότε έχεις να φας
Α: Από την μέρα που με πήραν..
Αρ: Ρε αννα.. Έλα πάμε
Πήγε στο κυλικείο του νοσοκομείου και μου πήρα 2 σάντουιτς.
Α: Γιατί 2?
Αρ: Δν ήξερα ποιο θες και τα πήρα και τα 2.
Α: Έλα πάμε να κάτσουμε να περιμένουμε τους γιατρούς. Είπα και χαμογέλασα.
Αρ: Γαμωτο εγώ θα έπρεπε να ήμουν στην θέση του!