140. အဖေနဲ့သမီးကြားက အချိုးအကွေ့

Start from the beginning
                                    

မို့ဟွာဝမ်က မနေနိုင်ဘဲ မို့ရွှီတုန်းကို ဒုတိယအကြိမ် တိုင်းတာကြည့်လိုက်သည်။  သူမကိုယ်တိုင်က ယာဂုနှစ်ခွက်ကိုသောက်ရင်း ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးနေတာကို သူမြင်လိုက်ရပြီး အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် သူနောင်တရသွားသည် ။

"တုန်းအာ...." မို့ဟွာဝမ်က သူ့ပန်းကန်လုံးကို လေးနက်တဲ့အမူအရာနဲ့ ချလိုက်တယ်။  သူ့မျက်လုံးထဲမှာ အပြစ်ရှိစိတ်လား ၊ ချစ်ခြင်းလားဆိုတာ ဘယ်သူမှ မပြောနိုင်ပါဘူး။

"အဖေ ၊ သမီး လုပ်ထားတဲ့ ယာဂု ကောင်းတယ် မဟုတ်လား ၊ မကောင်းရင်လည်း နောက်တစ်ကြိမ် တိုးတက်အောင် လုပ်နိုင်ပါတယ်။  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သမီးကိုယ်တိုင်လည်း စားချင်တယ် ၊ ဖေဖေနဲ့ အတူစားတာတော့ အကောင်းဆုံးပါပဲ။  ” မို့ရွှီတုန်းက မိုဟွာဝမ်ကို ရွှတ်နောက်နောက် မှိတ်ပြရင်း အခန်းတွင်း တင်းမာသော လေထုကို သူမ ကောင်းကောင်း နားမလည်သလို အခြား တစ်ခုခုကို ပြောသွားသည် ။

မို့ရွှီတုန်းသည် တိမ်တိုက်မြို့တွင် ဟင်းချက်နည်းကို မလေ့လာခဲ့ပါ။ သခင်မကြီးချင်းက သူမကို မကြိုက်ပေမယ့် သူမဟာ မျက်နှာစာတစ်ခု တည်ထားရဆဲဖြစ်ပြီး ချက်ပြုတ်ဖို့ ခွင့်မပြုခဲ့ပါဘူး။ ထို့အပြင် မိခင်ရှုသည် သူမနှင့်အတူ အမြဲရှိနေခဲ့ပြီး သူမသည် တစ်ခုခုစားချင်ရင် အမိန့်သာပေးရန် လိုပေသည် ။ သူမကိုယ်တိုင် ဘာမှလုပ်စရာမလိုဘူး။

သူမ၏ အတိတ်ဘဝက စီမာလင်းရန်ကို လက်ထပ်ပြီးနောက်တွင် ၎င်း၏မိခင်ဖြစ်သူက သူမအား ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ တိုက်ခိုက်ပြီး သူမကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့သည်။ မြို့စားကတော်အတွက် အရသာရှိတဲ့ အစားအစာတွေကို ချက်ပြုတ်ပေးဖို့အတွက် မို့ရွှီတုန်းက အများကြီး ကြိုးစားခဲ့ရပြီး သူ့မလက်ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် မီးလောင်ခဲ့ရသည် ။ သို့သော် စီမာလင်းရန်က သူမကို ပိုသတိထားရန်သာပြောပြီး လျစ်လျူရှုကာ တခြားဘာမှ မပြောချေ ။

သူမကလည်း စီမာလင်းရန်သည် သူ့အမေကို စာနာတယ်လို့ထင်ပြီး တခြားဘာမှ မပြောနိုင်တော့ဘူး။ အမှန်တော့ သူက သူမကို ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတာ အခုမှပဲ နားလည်သွားတယ်။  ဒါဖြင့် သူမ ဒဏ်ရာ ရှိမရှိကို သူဘာကြောင့် ဂရုမစိုက်တာလဲ။

စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော မိန်းမပျိုလေးအဖြစ် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းWhere stories live. Discover now