kuma

7.bölüm(hanım ağa)

Pınar;( ağlayarak) Şervan ağa artık dayanamıyorum olmuyor benim canım yanıyor anlamıyormusun evet belki çocuğun olmuyor benden ama beni bırakıp sabaha kadar gelmeyen sensin ben bütün bu olanlara sana olan aşkım için katlanıyorum...
Ne kadar Leyla'ya abla olmaya çalışsamda bana laf sokmadan durmuyor bende biliyorum benim çocuğum olmiycak bende biliyorum onun odasında kaldığın gün birlikte olduğunuzu ama bunu dile getirerek bana söylemesi ve Leyla tarafından söylenmesi canımı yakıyor Şervan bence artık bitirelim bu işi ne kadar seni sevsemde kalbime gömerim bu sevdayı ama bana Leyla'ya aynı çatı altında kal deme ne olur... yapamıyorum

Diyip ağlamaya başlamıştı pınarın bu söylediklerini pür dikkat dinleyen Şervan ağa. Gerçekten karısının haklı olduğunu pınarında bir insan olduğunu ve duygularının olduğunu anlamıştı karısına hak veriyordu bu Leyla gerçekten çok oluyordu ona ne kadar haddini bildirsede akıllanmıyacağını geçiriyordu içinden...
Şervan ağa; pınarım iki gözümün çiceği bilmiyormusun Allah aşkına benim gözüm senden başka kimseyi görmüyor gülamı yapma ne olur ben çokmu istiyorum sen benim kendisine ayrı kokusuna ayrı aşık olduğum kadınsın...
Pınara sarılmış ve az da olsa pınarı sakinleştirmişti

Leyla ise sinirli bir şekilde odasında tur atıp duruyordu sabah uyandıklarında kahvaltıya inmişlerdi beraber Şervan ağa masaya oturmuş Leyla mutfaktan çatalı düştüğü için çatal almak için mutfağa gitmişti pınarda

Pınar; dün gece Şervan sendemiydi

Leyla; evet pınar bı mahsurumu var...
Leylada Şervan Ağa'nın siniriyle pınara bu şekilde cevap vermişti..

Pınar; bı mahsuru yok elbette... ama onu ben bekliyordum şaşırdım.

Leyla; aşiret çocuk bekliyor diye bendeydi , kıskançlığın alemi yok

Pınar ; ne saçmalıyorsun sen yani sen doğurabiliyorsun ben doğuramıyormuyum bunumu anlatıyorsun.

Leyla kararlıydı artık kesinlikle bu kadın sabah sabah daha çok sinirini bozmuştu ve oda onun sinirini bozacaktı.
Leyla; benim bir şey dediğim yok herşey ortada demişti...

Pınarın gözleri dolmuş ardından odasına gitmişti gerçekten pınar artık dayanamıyordu bu savaşı ne için veriyordu ki sevdiği adam icinmi yoksa içinde olduğu zenginlikmi...

Pınar ne kadar zenginliği sevsede kocasını sevgisinin ağır bastığını daha yeni yeni anlıyordu onu paylaşamiyordu Şervan ağa ile konuşmuş tü işte

Şervan ağa pınarın yanından çıkıp Leyla'nın odasına girmiş kapı duvara çarpmıştı Leyla nın ayakta dolandığını görünce kapıyı sertçe kapatmış ve kilitlemisti sinirleri tüm aurasini sarmıştı çatık kaşı hafif büzülmüş dudakları ile Leyla'ya okalı bir tokat attı Leyla sebebini biliyordu az çok
Şervan ağa; daha seni dün uyardım degilmi?

Saçından tutup havaya kaldırdı Leyla bağırımayla
Leyla; Bırak ağam sana çok sinirliydim oda şervan sendemi diyince sinirim ondan çıkardım.

Şervan ağa; pınarın söylediklerini onayluyorsun sen ne için bana sinirlendim kadın!!!

Leyla; ş..şey şey bennn

Şervan ağa tutugu saçını bırakmadan yüzüne bir tokat daha geçirir yüzünün uyustugunu hisseti Leyla ardından sızladığını
sinirli bir şekilde

Leyla; çünkü ben uyuyorken bana dokundun benim iradem dışında...

Şervan ağa onun bu söylediklerinden sonra adeta deliye döndü

Şervan ağa;Ulan sen buraya ne için geldiğini unutun sanırım...hem senin baban seni bana sattı sende pek hevesliydin
Ben sana hatırlatayımsen buraya bana bir çocuk vermeye geldin ben sana dokunmaya meraklı değilim. Sana dokunurken tiksiniyorum kendimden diyip yere fırlattı leylayı
Leyla dizlerinin üstüne düştü ve göz yaşlarına engel olamıyordu göz yaşları ard arda düşüyordu..